Πλησίαζε η ώρα να έρθει στη γη ὁ Θεός. Γι ̓ αυτό η γη ετοιμάζει το παλάτι του βασιλέα των όλων…
το χώρο που θα χωρέσει τόν αχώρητο,
ένα Ναό για το Θεό …τί άλλο;
Ναός καθαρώτατος, πολυτίμητος, άγιος,
Ναός έμψυχος, οικητήριο της αγίας δόξης Του…
η Παναγία Μητέρα Του.

Η μεγάλη ετοιμασία αρχίζει… Η Μαριάμ – μετά από θερμή προσευχή – θαυματουργικά έρχεται στη ζωή.

Οι γέροντες γονείς Ιωακείμ και Άννα αποφασίζουν να αφιερώσουν το παιδί των προσευχών τους στο Θεό και στα τρία χρόνια του να το οδηγήσουν στο Ναό.

Ξημερώνει η «χαριτωμένη μέρα κατά την οποία δέχεται στον οίκο Του, τη θυγατέρα Του ο προαιώνιος Πατήρ, τη Μητέρα ο Υιός, τη Νύμφη το Πανάγιο Πνεύμα» (Ηλίας Μηνιάτης). Στην εικόνα των Εισοδίων η μικρή Μαριάμ, χωρίς να γνωρίζει το σκοπό της Εισόδου της στό Ναό των Ιεροσολύμων, ευκολα αφήνει πίσω της τις νεαρές κοπέλες της τιμητικής συνοδείας της και μαζί τις χαρές της ηλικίας της. Προχωρεί με γρήγορο βήμα, σα να βιάζεται να φθάσει στον αγιότατο τόπο της ετοιμασίας της.

Εκεί, στα Άγια των αγίων, μακριά από κάθε πρόκληση αμαρτίας, κοντά στον Άγιο Θεό, ζει δώδεκα χρόνια, αφοσιωμένη στη λατρεία Του, στην προσευχή και στη μελέτη του Νόμου Του. Ετοιμάζεται έτσι να Τον υποδεχθεί μέσα Της.

Και «τόσο ψηλά ἀνέβηκε η καρδιά της, ὥστε ἔφθασε ἕως καί εἰς αὐτόν τόν οὐρανόν καί ἀπό ἐκεῖ ἐτράβηξεν εἰς τοῦ λόγου μας τόν Δεσπότη τοῦ οὐρανοῦ» (Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς).

Από τότε τη μεγάλη, μοναδική, ιστορική στιγμή της καθόδου του Θεού στη γη μας με την ενανθρώπησή Του ακολουθούν άλλες, πολλές, μεγάλες στιγμές θείας επίσκεψης στην ψυχή μας. Όπως το υποσχέθηκε, σε κάθε λατρευτική μας σύναξη, σε κάθε Θεία Λειτουργία, έρχεται ο Χριστός, ανάμεσά μας, μέσα μας. Τον νιώθουμε, όταν Τον περιμένουμε έτοιμοι…

Η ετοιμασία του ανθρώπου να δεχθεί τον Θεό είναι ίδια όπως και τότε: απομάκρυνση από την αμαρτία, μελέτη του λόγου Του, προσευχή…

Τα γοργά βήματα της τρίχρονης Παναγίας, άνοιξαν το δρόμο της υποδοχής του Θεού στη γη… Τώρα τον δρόμο αυτό τον βαδίζει κάθε άνθρωπος που θέλει να γίνεται κατοικητήριό Του και γι’ αυτό ετοιμάζει τον εαυτό του.

Προς τη Νίκη 717