Την ίδια εποχή[i], στην ίδια πατρίδα, την Καππαδοκία, γεννήθηκαν o Βασίλειος, o γιός του Βασιλείου και της Εμμέλειας και ο Γρηγόριος, o γιός του Γρηγορίου και της Νόννας. Η ίδια μεγάλη αγάπη στον μόνον Θεό και το μοναδικό πλάσμα Του, πλημμύριζε την ύπαρξή τους. Ίδια κι η άσβηστη δίψα της διάνοιάς τους για τη γνώση. Αυτή τους οδήγησε στον ίδιο τόπο, στη χρυσή αλλά διαβρωμένη από τη διαφθορά Αθήνα. Εκεί οι δύο ήδη γνώριμοι Καππαδόκες θα ξαναβρεθούν και θα γίνουν φίλοι αληθινοί.
Παραμονή Πρωτοχρονιάς κι όλοι προσμένουν το νέο έτος με ελπίδα και πόθο για κάτι καλύτερο…
Μία πρόταση από το τεύχος Δεκεμβρίου να ζήσεις αληθινά τα Χριστούγεννα!
–Όχι σου είπα, μαμά! Θέλω κάτι πιο ακριβό! –Σου εξήγησα, Κατερίνα, δεν έχω χρήματα για
Χθες το βράδυ κάπως έτσι ίσως να σκέφθηκες: - Δεν διαβάζω Μαθηματικά κι Ιστορία για
ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ Βαρβάραν την Ἁγίαν τιμήσωμεν∙ ἐχθροῦ γάρ τάς παγίδας συνέτριψε καί ὡς στρουθίον ἐρρύσθη
Τεύχος Νοεμβρίου 2017
Ήταν Φεβρουάριος του ’43, όταν τελείωσε η μάχη του Στάλινγκραντ. Η νίκη της Ρωσίας κατά του Άξονα είχε κριθεί. Δύο δεκαπεντάχρονα παιδιά, πάνω στον ενθουσιασμό τους, αποφάσισαν να φύγουν κρυφά για το μέτωπο, να γίνουν ...κατάσκοποι, για να βοηθήσουν με τον τρόπο τους την πατρίδα τους, τη Ρωσία! Θα έπαιρναν μαζί τους ως διερμηνέα και την οκτάχρονη ξαδέρφη τους Ιουλία, πού γνώριζε πολύ καλά τα γερμανικά, αφού η γιαγιά της ήταν γερμανικής καταγωγής.
Λίγοι μήνες έχουν περάσει από τη χειροτονία του ιατρού και ιερέα Λουκά σε επίσκοπο Τασκένδης και Τουρκεστάν. Η αγάπη του λαού στο πρόσωπό του αυξάνεται, και αυτό δεν μένει απαρατήρητο στις Αρχές. Ένα βράδυ δέχεται την επίσκεψή τους σπίτι του. Οι διαδικασίες συνοπτικές, χωρίς λόγια.
Τεύχος Οκτωβρίου 2017
Είναι Οκτώβριος του 1941, η εποχή που αρχίζει να βασιλεύει η πείνα και ἡ στέρηση. Ο μικρός Αντώνης είναι δώδεκα χρόνων. Έχει τη μητέρα του που ξενοδουλεύει κι όλο κάτι φέρνει, κι έχει τα δύο μικρότερα αδέλφια του, που όλο και περιμένουν τι θα τούς φέρει. Έτσι ο Αντώνης, ας είναι μικρός, έχει μπει στα βάσανα και στις ευθύνες. Είναι ο «προστάτης του σπιτιού», όπως τον λέει με καμάρι η χήρα μητέρα του.
Οκτώβριος 1940. Ο Τρικαλινός Νικόλαος Λεοντάρης δίνει το παρών, αρχικά ως κληρωτός και στη συνέχεια ως έφεδρος, στο 5ο Σύνταγμα Πεζικού. Ένα μάχιμο τμήμα του Ελληνικού στρατού, που υπερασπίστηκε το θρυλικό ύψωμα 731, όταν εκδηλώθηκε η περίφημη εαρινή αντεπίθεση των Ιταλών για την κατάληψη της Ελλάδας...
