Μένουμε πολύ κοντά, αλλά αποφεύγουμε να τους κοιτάξουμε στα μάτια.
Διασκεδάζουμε μαζί, αλλά να νιώθουμε φόβο για τους «φίλους» μας.
Έχουμε άπειρες επαφές στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης,
αλλά νιώθουμε πως δεν καταλαβαίνει ο ένας τον άλλον, δεν μπορεί να επικοινωνήσει ουσιαστικά ο ένας με τον άλλο.
 Μια απέραντη «Βηθεσδά»…
Το γέλιο, η χαρά και η συμπόνια για τον άλλο έγιναν είδη πολυτελείας.
Μπορείς να αφουγκραστείς την ανάγκη γύρω σου;