ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Έχουν περάσει χρόνια από τότε. Μα στη Νάξο διηγούνται ακόμα το θαύμα, με την ίδια πίστη και ζωντάνια.
Η κυρά-Λένη ήταν ανάπηρη. Δεν σηκωνόταν απ’ το κρεβάτι. Ο κόσμος της όλος ήταν το μικρό της δωμάτιο, αφού χρήματα δεν είχαν αρκετά να πάνε στο εξωτερικό για εγχείρηση.
Ο κυρ-Στρατής, ένας μεσόκοπος νησιώτης με καθαρή ματιά, είχε συμβιβαστεί με την αρρώστια της γυναίκας του. Υπομονή! Κι έχει ο Θεός! Θα βοηθούσε ο ίδιος όσο μπορούσε· είχε μάθει καλά όλες τις δουλειές του σπιτιού.
Μέχρι που… νέος ορίζοντας ανοίχτηκε μπροστά του. Τελευταία τον είχαν πλησιάσει κάποιοι άνθρωποι πολύ ευγενικοί. Τον σπλαχνίστηκαν στη δυστυχία του και είπαν να τον συντρέξουν οικονομικά. Ήταν, λέει, Μάρτυρες του Ιεχωβά.
Απλός άνθρωπος ο κυρ-Στρατής, γλυκάθηκε. Δεν έβαλε κακό με το μυαλό του. Δέχτηκε και άρχισαν οι συναντήσεις.
Αφού είχαν γνωριστεί αρκετά πια, τον κάλεσαν σε μία δική τους αίθουσα. Ο κυρ-Στρατής βρέθηκε σ’ ένα χώρο γεμάτο με εικόνες. Αισθάνθηκε λίγο αμήχανα. Τι τις ήθελαν τόσες εικόνες;
–Κυρ-Στρατή, ανέλαβε να του εξηγήσει ο υπεύθυνος, τώρα πια έχουμε γίνει φίλοι. Και θα σε βοηθήσουμε με γενναία προσφορά. Για να ολοκληρωθεί η υπόθεση όμως, χρειάζεται κάτι να κάνεις κι εσύ.
Ο Στρατής τον κοίταξε με απορία. Εκείνος συνέχισε αποφασιστικά:
–Να πατήσεις μία μία όλες τις εικόνες που βλέπεις μπροστά σου!
……………………
Κεραυνός να έπεφτε, δεν θα άναβε τόσο ο Στρατής. Του ήρθε ταραχή. Αυτό λοιπόν ήθελαν να του ζητήσουν; Εδώ θα κατέληγαν οι τόσες ευγένειες;
Έμεινε για λίγο εμβρόντητος. Κι έπειτα ύψωσε φωνή.
–Δεν ήξερα ότι είχατε τέτοιες απαιτήσεις. Χίλιες φορές, να μείνει ανάπηρη! Δεν πατάω τις εικόνες εγώ! Την Ορθοδοξία μου δεν την αλλάζω!
Το βλέμμα του ήταν οργισμένο.
Δεν έμεινε άλλο μαζί τους. Το θέμα είχε κριθεί. Πήρε το δρόμο του γυρισμού αλαφρωμένος. Είχε πράξει αυτό που έλεγε η συνείδησή του.
Φθάνοντας στο σπίτι βρίσκει τη γυναίκα του σηκωμένη, να κάθεται στην καρέκλα.
–Ποιος σε σήκωσε; τη ρώτησε.
–Μόνη μου! είπε εκείνη. Ένιωσα ξαφνικά δύναμη στα πόδια μου και σηκώθηκα. Και τώρα νιώθω πως είμαι καλά.
Σταυροκοπήθηκε ὁ κυρ-Στρατής.
–Θαύμα! φώναξε και αναλύθηκε σε δάκρυα. Μας αγαπάει ο Θεός! Δοξασμένο τ’ όνομά Του!
Και της διηγήθηκε τα συμβάντα.
Νεφέλη