Για μια πατρίδα χωρισμένη…
Στην ηρωϊκή γη “του λίβα, τ’ άδικου χαμού” βρεθήκαμε νοερά το Σάββατο 6 Απριλίου, χάρη στη λαμπρή επετειακή γιορτή των Χαρούμενων Αγωνιστών για την έναρξη του έπους της ΕΟΚΑ (1955-1959). Ο μεστός περιεχομένου λόγος της εισηγήτριας για την ιστορία της Κύπρου μας ενέταξε στο κλίμα της εορτής, όμως η συναισθηματική μας είσοδος σε αυτό επιτεύχθηκε χάρη στη συγκινητική απόδοση τραγουδιών αφιερωμένων στον Κυπριακό Αγώνα από τη χορωδία των Αγωνιστριών. Ακολούθησε η κορύφωση της εορτής, με το ίδιο το βίωμα των νέων της ΕΟΚΑ, μέσα από τη θεατρική παράσταση για το πρόσωπο του Ευαγόρα Παλληκαρίδη. Ζήσαμε, με τους νεαρούς ηθοποιούς μαζί και μεις, τη ζύμωση των αξιών και των ιδανικών της ελευθερίας και της πατρίδας -ήδη από την παιδική ηλικία του Ευαγόρα-, τη γενναία απόφασή του να αφήσει το σχολειό και να βγει στο βουνό, παίρνοντας “τα σκαλοπάτια που παν στη λευτεριά”, τον αγώνα του, και τέλος, την ηρωϊκή του στάση μέσα στα φυλακή, στα βασανιστήρια και μπροστά στην αγχόνη. Τα μάτια μας γεμάτα δάκρυα, τα χείλη τραγούδια, αυτά που μας άφησε η πυρωμένη από τη φλόγα της ελευθερίας ψυχή του δεκαεπτάχρονου Ευαγόρα. Τα νοήματα της εορτής κλείονται σε τούτη την κατάθεση ψυχής μιας Κύπριας παρισταμένης: “Σας ευχαριστώ που τιμήσατε την πατρίδα μου”, με την ελπίδα ότι θα συνεχίσουμε να το πράττουμε καθημερινά.