Και γιατί να κάνω αυτό που θέλει ο Θεός;
Με συνάντησες μία μέρα και μου μίλησες έντονα, θυμωμένα, απεγνωσμένα: «Και γιατί να κάνω αυτό που θέλει ο Θεός;», ρώτησες.
Σου είπα τότε πως θα σου εξηγήσω. Μα νομίζω πως δεν έχω κάποιο επιχείρημα για να σε πείσω. Μπορώ να σου πω μόνο την πιο πραγματική ιστορία. (διάβασε εδώ τη συνέχεια του άρθρου)
Εκτός Προγράμματος
Το σύστημα αλλάζει συνεχώς αλλά εσύ τρέχεις. Όπως έτρεχαν οι προηγούμενοι όπως θα τρέχουν και οι επόμενοι.
Το πρόγραμμα κολλημένο στο γραφείο σου. Πρέπει να τηρείται με προσοχή και ακρίβεια. Στις 7 ξυπνάς για να πας σχολείο. Μέχρι τις 2 μπαινοβγαίνεις σχεδόν μηχανικά στην τάξη, περιμένοντας στωικά κάθε φορά το διάλειμμα… (διάβασε εδώ τη συνέχεια του άρθρου)
Τελικά τα κατάφεραν!
Όχι, δεν είχε παράπονο η κυρία Γεωργίου απ’ το καινούργιο της σχολείο στη μικρή επαρχιακή πόλη.
Τα παιδιά χαρούμενα, ανοιχτόκαρδα, μ’ έναν αυθορμητισμό που σε ξαφνιάζει ευχάριστα. Παιδιά που συνεχίζουν να παίζουν μπάλα στην αλάνα, να βάζουν αγώνες με τα ποδήλατα και να προσέχουν με σχετική προθυμία στο μάθημα.[…]
Τα συνήθισε όλα και όλους η κ. Γεωργίου· εντάχθηκε, που λέμε. Εκείνο που δεν μπορεί να συνηθίσει, είναι αυτός ο άδειος τοίχος πάνω από τον πίνακα,
Διάβασε τη συνέχεια του παραπάνω άρθρου στο περιοδικό «Προς τη Νίκη».
Στο τεύχος Φεβρουαρίου θα βρεις ακόμη:
- Αγία Περπέτουα. Η πρώτη αγάπη στο Χριστό
- Πιστεύω…Ιησούς Χριστός, ο αληθινός Θεός
- Στο αρχοντικό της κυράς των Αθηνών
…κι άλλα ακόμη άρθρα, από το ευαγγελικό ανάγνωσμά της εορτής της Υπαπαντής, μια κορνίζα για τη μητέρα μου, παιχνίδια, καθώς και μια πεντανόστιμη νηστήσιμη συνταγή!
