Την τιμούμε, τη δοξάζουμε, την παρακαλούμε, την εμπιστευόμαστε, την υπεραγαπούμε.

Τη Μεγαλόχαρη, την Οδηγήτρια, τη μόνη Καταφυγή , την πάντων Ελπίδα, την Παναγία μας την Πολυτιμημένη!

Στη φετινή χάρη της ξανασπουδάζουμε τρία μόνο γεγονότα της ζωής της, για να θαυμάσουμε και να διδαχθούμε από τούς ελάχιστους λόγους της, πού έμειναν καταγεγραμμένοι ως ανεκτίμητη περιουσία της ανθρωπότητας. Λόγοι, απλοί, φυσικοί, ανθρώπινοι και μαζί αποκαλυπτικοί του μοναδικού μεγαλείου της.

 

Η ΣΥΓΓΕΝΗΣ

 Στον Αρχαγγελικό χαιρετισμό τού Ευαγγελισμού η κόρη Μαριάμ αναδεικνύεται σοφή και υποταγμένη στο θείο θέλημα.  «Ἰδού ἡ δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά τό ρῆμά σου». Ύστερα δεν φανερώνει τίποτε, ούτε και στον προστάτη της τον Ιωσήφ, μόνο πορεύεται να συναντήσει τη συγγενή της, την Ελισάβετ, που την ανέφερε ο Άγγελος. Εκεί στους λόγους της, πού βγαίνουν σαν ιερό τραγούδι  από το πάναγνο στόμα της, αποκαλύπτεται η συνείδηση τού προορισμού της και του μεγαλείου της: «Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τόν Κύριον… καί ἰδού γάρ ἀπό τοῦ νύν μακαριοῦσί με πᾶσαι αἱ γενεαί»… Ὅτι ἐποίησέ με μεγαλεῖα ὁ δυνατός». Δοξάζει η ψυχή μου τόν Κύριον… από τώρα θα με μακαρίζουν όλες οι γενιές των ανθρώπων… για όσα μεγάλα και θαυμαστά έργα έκανε σ’ εμένα ο Κύριος. Στο ταπεινό σπίτι της Ορεινής ακούγονται τα πιο προφητικά λόγια, πού ακούστηκαν ποτέ. Η Μαριάμ, η συγγενής της Ελισάβετ, αποκαλύπτει ποιός είναι ο μόνος δυνατός αυτού του κόσμου. Αναδεικνύεται η ίδια περισσότερο από όλους τούς ανθρώπους εγγύτερη στη Θεότητα. Η συγγενής όχι πλέον μόνον της Ελισάβετ, της μητρός τού Προδρόμου, αλλά ως συγγενής αυτής της Αγίας Τριάδος, η Υπεραγία Θεοτόκος!

 

Η ΜΑΝΝΑ

 Μιας ημέρας δρόμο είχαν κάνει επιστρέφοντας από το προσκύνημά τους στα Ιεροσόλυμα και δεν είχαν καταλάβει ότι είχε παραμείνει πίσω. Νόμιζαν τι είναι κάπου με τούς άλλους προσκυνητές σαν ένα  συνηθισμένο 12/χρονο παιδί. Ύστερα τον έψαχναν  τρείς ημέρες και τον βρήκαν στο Ναό εν μέσω των διδασκάλων να ερωτά και ν’ αποκρίνεται.  «Τέκνον, τί ἐποίησας ἡμῖν οὕτως; ἰδοὺ ὁ πατήρ σου κἀγὼ ὀδυνώμενοι ἐζητοῦμέν σε».  Δεν σπεύδει να μιλήσει ο προστάτης της, ο πρεσβύτης Ιωσήφ. Ο Ιωσήφ ξέρει πολύ καλά ποιός έχει το δικαίωμα να ρωτήσει. Απορεί η Μητέρα του Ιησού Χριστού και τον ρωτάει. Ζητάει να καταλάβει πώς τους άφησε να αγωνιούν και να πονάνε;  Για ν’ ακούσει πρώτη φορά από το στόμα του Υιού της, ποιος είναι ο Πατέρας του και που έπρεπε να’ ρθούν, να τον αναζητήσουν. Ύστερα για δεκαοκτώ ακόμη χρόνια η Παναγία μας σπουδάζει τον υποταγμένο σ’ αυτούς  Υιό της. Τη χάρη, τη σοφία, την προκοπή Αυτού που εγέννησε στον κόσμο. Φυλάσσει στη μοναδική παρθενική και μητρική καρδιά της, ανεκτίμητη παρακαταθήκη,  την ετοιμασία Του κοντά της μέχρις ότου αρχίσει  Εκείνος την αναγέννηση του κόσμου.

 

Η ΜΕΡΙΜΝΑ

Γίνεται γάμος και βρίσκονται προσκεκλημένοι ο Ιησούς και οι μαθητές, που μόλις είχε συγκεντρώσει δίπλα Του, και η Μητέρα Του μαζί σε γάμο. Μοιάζουν συνηθισμένοι καλεσμένοι, ισως συγγενείς και διασώζεται μια σκηνή τόσο ανθρώπινη. Μια φροντίδα, μια μέριμνα, που μοιάζει περιττή, αλλά πού αν δεν την αναλάμβανε η Παναγία μας θα λιγόστευε η χαρά εκείνου του γάμου. «Καὶ ὑστερήσαντος οἴνου λέγει ἡ μήτηρ τοῦ  Ἰησοῦ πρὸς αὐτόν· οἶνον οὐκ ἔχουσι». Έλλειψε το κρασί και η Παναγία πληροφορεί, παρακαλεί έμμεσα να το αναλάβει εκείνος, ο Υιός της, που στην αρχή δεν φαίνεται να αποδέχεται τη μεσολάβησή  της.  Αλλά εκείνη δεν παραιτείται.  Απευθύνεται στους διακόνους και λέει την πιο πολύτιμη προτροπή, που άφησε η Παναγία στους ανθρώπους:  «ό,τι ἂν λέγῃ υμίν, ποιήσατε».  Ό,τι σάς ζητήσει να το κάνετε. Ύστερα εκείνοι, με εντολή του Ιησού, γέμισαν με νερό έξι λίθινες υδρίες και άντλησαν το πιο υπέροχο κρασί, που είχε κεραστεί στο γάμο. Με τη δική της προτροπή, αθόρυβα γίνεται το πρώτο θαύμα για χάρη των ανθρώπων.

Η Παναγία μας, που μεριμνά και επεμβαίνει για να μη λιγοστεύει η χαρά μας, που προτρέπει μυστικά να υπακούμε σ’ ό,τι μάς λέει ο Υιός Της, για να μας ανυψώσει εκεί στα μεγαλεία της. Η στοργική Μάννα, η συγγενής, η τιμιωτέρα των ουρανών, που ετίμησε το γένος των ανθρώπων και τιμάται στην καρδιά κάθε πιστού, η Πάντων Ελπίς, η Παναγία μας η  Πολυτιμημένη!

Γ.