Από τις 22 έως τις 27 Αυγούστου περάσαμε και φέτος τις μέρες εκείνες που ονειρευόμασταν όλο το χειμώνα… τις μέρες τις ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗΣ ΜΑΣ. Μέρες γεμάτες ξεγνοιασιά με τους φίλους μας, μέρες παιχνιδιού, χαράς και διασκέδασης. Αλλά κυρίως μέρες γεμάτες με το Χριστό, που μας συντροφεύει και μας καθοδηγεί σε κάθε στιγμή της ζωής μας, όμορφη και δύσκολη.
Κάναμε καινούριους φίλους. Μάθαμε πολλά πράγματα όπως να στρώνουμε το κρεβάτι μας, να τηρούμε κανόνες υγιεινής και συμπεριφοράς. Παίξαμε αμέτρητα παιχνίδια με τα αγαπημένα μου να είναι το παιχνίδι του δάσους και το Λούνα Παρκ. Οι ομαδάρχες μας μας είπαν κουβέντες που θα τις θυμάμαι οπωσδήποτε το χειμώνα και θα προσπαθώ να εφαρμόζω την κάθε διδαχή. Η κορύφωση της Κατασκήνωσής μας ήταν φυσικά το Μυστήριο της Εξομολόγησης και η Θεία Κοινωνία που ακολούθησε. Στην Κατασκήνωση καταφέραμε να νιώσουμε περισσότερο τα δύο αυτά σπουδαία μυστήρια. Μακάρι η Κατασκήνωση να κρατούσε όλο το χρόνο! Είναι κρίμα κάποια παιδιά να χάνουν κάτι τόσο όμορφο, γι’ αυτό του χρόνου θα φέρω και έναν φίλο μου!