“Πρωί πρωί με την αυγή

τον ήλιο χαιρετίζω

χαρούμενο μικρό παιδί

μ’ ελπίδα ψιθυρίζω:

 

Γλυκιά μου κατασκήνωση

άλλη μια μέρ’ αρχίζει

γεμάτη νά ‘ν’ από χαρές

που ο Θεός σκορπίζει”

 

Τί κρίμα που τελείωσε

η κατασκήνωσή μας!

Θα μένει όμως ζωντανή

πάντα στη θύμησή μας!

 

Για να ζηλέψεις και εσύ

φίλε μου που δεν ήρθες

σου στέλνω τώρα στη στιγμή

πλήθος φωτογραφίες!