ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΦΟΙΝΙΚΕΣ
Αλίκης Καφετζοπούλου
Έκδοση Αδελφότητος Θεολόγων “Ο Σωτήρ”
“Ο Λακτάντιος, αφού έδωσε το κύπελλο, έμεινε για μια στιγμή όρθιος και κύτταξε με στοχαστική ματιά προς την αριστερή σιδερόφρακτη πορτούλα, που έβγαζε στην κονίστρα. Την αγκάλιασε μ’ άπειρη στοργή και ξαναγύρισε στη θέση του σκεπτικός.
Κείνη την ώρα ο Κίμων είδε το Βούρρο ν’ ανασηκώνεται και να του κάνει νοήματα, δείχνοντάς του τον Λακτάντιο. Βλέποντας όμως, πως ο φίλος του δεν καταλάβαινε τι εννοούσε, πετάχτηκε ως εκεί και κατακόκκινος από χαρά του ψιθύρισε στ’ αυτί:
-Είναι εκείνος! Θυμάσαι;
-Όχι. Ποιος;
-Εκεινος ο Χριστιανός, που είχαμε χάσει τα ίχνη του κείνη την ημέρα στο δρόμο. Τώρα δεν θα μας ξεφύγει.
Ο Κίμων έσκυψε το κεφάλι. Δύναμη ν’ απαντήσει δε βρήκε. Η καρδιά του χτύπησε άτακτα, γοργά. Και ο Λακτάντιος, λοιπόν, ήταν Χριστιανός; Κι αυτός; Ο ήρωάς του;”
Στα χρόνια των διωγμών του Τραϊανού, ο νεαρός Κίμων, ένας φανατικός Αθηναίος ειδωλολάτρης πηγαίνει να ζήσει στη Ρώμη. Έχει μάθει να μισεί τους Χριστιανούς. Εκεί όμως βλέπει την αλήθεια του Χριστιανισμού όπως κανείς δεν του την είχε διδάξει. Ο Κίμων θα βρεθεί μπροστά σε μεγάλο δίλημμα. Θα μείνει πιστός στις ειδωλολατρικές αρχές του ή θα αλλάξει ζωή;
