Ερώτηση που λάβαμε:
Γιατί όλες οι ακολουθίες της Εκκλησιάς τελούνται στα αρχαία;Γιατί δεν τελούνται στα νέα ελληνικά;έτσι θα καταλαβαίνουμε και καλύτερα το νόημα.
Η απάντηση της ιστοσελίδας μας:
Είναι όντως μια πραγματικότητα ότι οι σύγχρονοι νέοι δυσκολεύονται συχνά να κατανοήσουν τη γλώσσα των ιερών ακολουθιών σε πολλά σημεία δεδομένου ότι η εξοικείωσή τους με τα αρχαία ελληνικά και τη γλώσσα του ευαγγελίου είναι ελλιπής χωρίς δική τους ευθύνη.
Ωστόσο είναι ιδιαίτερη τιμή και μοναδικότητα για τον ελληνόφωνο ορθόδοξο χριστιανό να είναι η γλώσσα του η πρωτότυπη γλώσσα στην οποία γράφτηκαν τα ιερά Ευαγγέλια και οι ιερές ακολουθίες.
Οι λαοί που αναγκάστηκαν να μεταφράσουν τα κείμενα αυτά στη γλώσσα τους ασφαλώς και δεν αντιμετωπίζουν αντίστοιχη δυσκολία και δεν αποτελεί βέβαια η μετάφραση αυτή αλλοίωση ή κάποια επικίνδυνη δογματικά κίνηση.
Στο ίδιο πλαίσιο θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι και η απόδοση των ιερών κειμένων στη νέα ελληνική δεν αποτελεί ατόπημα κατά αναλογίαν. Και αυτό είναι αλήθεια.
Βεβαίως είναι απαραίτητο να κατανοούμε τα λόγια με τα οποία προσευχόμαστε. Στη θεία Λατρεία συμμετέχει όλος ο άνθρωπος και με την ψυχή του και με το νου του. Ο απόσολος Παύλος το λέει ξεκάθαρα: «προσεύξομαι τῷ πνεύματι, προσεύξομαι δέ καί τῶ νοΐ» (Α΄ Κορ. ιδ΄ 15). Ωστόσο για την κατανόηση της θείας Λειτουργίας δεν είναι η μεταγλώττιση η μόνη λύση.
Η εμπειρία πνευματικών ανθρώπων έχει δείξει ότι με καλή διάθεση και λίγη προσπάθεια, η προετοιμασία με τη σχετική ερμηνεία που κυκλοφορεί αποδίδει τα μέγιστα και έτσι επιτυγχάνεται ο συνδυασμός σεβασμού στην παράδοση και κατανόησης και πνευματικής ωφέλειας. Είναι ζήτημα διαφύλαξης μιας παρακαταθήκης που προσπαθεί η εκκλησία να διαφυλάξει.
Άλλωστε η εκκλησία μας έχει τη διάκριση και χωρίς να γίνεται κατά κανόνα φροντίζει για ορισμένες κατηγορίες πιστών πχ μικρών μαθητών, ομογενών που επανευαγγελίζονται κλπ και απλοποιεί τη γλώσσα εκεί που χρειάζεται χωρίς όμως να το θεσμοθετεί. Ο καρδιογνώστης Θεός ευλογεί και χαριτώνει την καλή διάθεση και αναπληρώνει την αδυναμία.
Οι ακολουθίες της Εκκλησίας, δε γίνονται ακριβώς στην Αρχαία Ελληνική Γλώσσα. Στα κείμενα του Θουκυδίδη, του Ξενοφώντα, του Αισχίνη, του Δημοσθένη κ.α. , χρησιμοποιείται η Αττική Διάλεκτος, την οποία μιλούσαν οι Αθηναίοι της Εποχής. Η Γλώσσα που χρησιμοποιείται στις Ακολουθίες της Ορθοδόξου Εκκλησίας, είναι μια πιο απλοποιημένη μορφή της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας και αν δε κάνω λάθος λέγεται Κοινή Ελληνιστική. Και τα Ευαγγέλια, είναι γραμμένα στην Κοινή Ελληνιστική.
Δημοσιεύτηκε παραπάνω η απάντηση της ιστοσελίδας μας.