Απρίλιος 1941 ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ…
Μια παράξενη ησυχία απλωνόταν σε ολόκληρη την πόλη. Άνοιξη κι όμως εκείνη την μέρα κανείς δεν άνοιξε ούτε παράθυρα, ούτε πόρτες. Μουντός ο καιρός της Αθήνας, γεμάτος σύννεφα ο ουρανός της, λες και μαζί με τους ανθρώπους της πονούσε σε κάθε βήμα της γερμανικής μπότας. Ώστε ήταν αλήθεια…η μάχη είχε χαθεί. Στην δική μας Ακρόπολη υψωνόταν η σβάστιγκα… Στον δικό μας Παρθενώνα στέκονταν οι Γερμανοί… Στους δικούς μας δρόμους περνούσαν Γερμανοί κι Ιταλοί στρατιώτες…η φοβερή κατοχή είχε αρχίσει….
12 Οκτωβρίου 1944 ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ…
Περασαν 3,5 χρόνια από εκείνη την φρικτή ημέρα… 3,5 χρόνια η ίδια σημαία στην Ακρόπολη….3, 5 χρόνια κατοχής, ανέχειας, πείνας, εξευτελισμού…
Εφτασε όμως η 12η Οκτωβρίου.. Φθινόπωρο μα τόσο όμορφη εκείνη η μέρα. Κάτι είχε αλλάξει στον αέρα… Ναι! Ήταν αέρας ελευθερίας! Ηταν η γαλανόλευκη που κυμάτιζε και πάλι στην Ακρόπολη! Οι δρόμοι της Αθήνας τώρα ήταν γεμάτοι! Κάτω από τους χαρμόσυνους ήχους της καμπάνας Έλληνες κάθε ηλικίας με γαλανόλευκες σημαίες στα χέρια, υψωμένες σε κοντάρια, έκλαιγαν από χαρά κι ενθουσιασμό! Ζητωκραύγαζαν! Αγκαλιάζονταν ευτυχισμένοι! Έτρεχαν στους δρόμους ποτάμι ατέλειωτο! Ήξεραν ότι είναι και πάλι ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ! Η πατρίδα μας ήταν και πάλι ελεύθερη… “Η Ελλάδα είναι πάλι δική, μας, δική μας. Την έχουμε κατακτήσει με το αίμα μας, με τον μόχθο μας, με την καθημερινή στέρηση, μα προπάντων με το σκοτάδι της οδύνης όλων των χρόνων της σκλαβιάς.” (Ι.Τσάτσου)
Σήμερα, 72 χρόνια μετά, η Αθήνα δεν ξεχνάει τη μέρα εκείνη… Κάθε χρόνο στις 12 Οκτωβρίου οι εκδηλώσεις κορυφώνονται με κύριο χαρακτηριστικό την εορταστική έπαρση της Ελληνικής σημαίας στην Ακρόπολη.
ΖΗΤΩ Η ΓΑΛΑΝΟΛΕΥΚΗ, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ!
Ευχόμαστε και θα κάνουμε το παν για να κυματίζει πάντα ελεύθερη στον ουρανό της Πατριδας μας.
Εκδηλώσεις στην Ακρόπολη για την απελευθέρωση της Αθήνας τότε και σ
ήμερα:
Υπέροχο το αφιέρωμα.
Ευχαριστούμε!