Επιτέλους! Χτύπησε το κουδούνι της λήξης της τελευταίας ώρας την Παρασκευή μεσημέρι! Είχα πακετάρει την βαλίτσα μου για να βρεθώ εγκαίρως στα σημεία συνάντησης! Φύγαμε με τις ομάδες όλης της Αττικής για Μετέωρα!!!
Στο λεωφορείο το κέφι και η χαρά μας αμείωτη, οι χορδές της κιθάρας δεν ξεκουράστηκαν λεπτό! Για πότε φτάσαμε στην Καλαμπάκα το βράδυ ούτε που το κατάλαβα! Ξεκουραστήκαμε και ξυπνώντας το πρωί απολαύσαμε από το δωμάτιο του ξενοδοχείου μας την πιο καταπληκτική θέα: τους επιβλητικούς βράχους των Μετεώρων! Ετοιμαστήκαμε γρήγορα και ανεβήκαμε στη φιλόξενη Μονή του Αγίου Στεφάνου. Η ξενάγηση από τις αδελφές της μονής παραστατική, οι απορίες μας άναψαν τη συζήτηση στο αρχονταρίκι, πήρε απαντήσεις σε πολλά η νεανική μας καρδιά.
Συνεχίσαμε το ταξίδι μας με την επίσκεψη στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας και Μανιταριών! Το έχετε ξανακούσει; Η περιέργειά μας μεγάλη. Το αποτέλεσμα μας αποζημείωσε: 350 είδη ζώων και 250 από τα κυριότερα είδη μανιταριών! Σημειωτέον το πρώτο μουσείο στο είδος του στην Ελλάδα! Αυτό που μας εντυπωσίασε περισσότερο ήταν ο τρόπος παρουσίασης των συλλογών, όπου μέσα από διοράματα, αναπαριστούσε με απόλυτη ακρίβεια, το φυσικό περιβάλλον που διαβιούν τα ζώα και αναπτύσσονται τα μανιτάρια. Έπειτα, ήρθε η ώρα να απολαύσουμε ένα μαγευτικό τοπίο απευθείας στη φύση. Οι καιρικές συνθήκες δεν μας πτοούν, οι Χ.Α Αθηνών δίνουν το στίγμα τους και στη Λίμνη Πλαστήρα!
Το απογευματάκι του Σαββάτου μας βρίσκει στην υπέροχη πόλη των Τρικάλων, περιηγούμαστε στις ομορφιές της πόλης με τον γραφικό ποταμό Ληθαίο αλλά και τα ιστορικά της μνημεία, τις ευρύχωρες πλατείες, τα πάρκα και τους πεζόδρομούς της, ξεκινώντας από το χαρακτηριστικό ρολόι – έμβλημα της πόλης! Ίσως το πιο φιλόξενο σημείο της πόλης να ήταν η Γ.Ε.Χ.Α Τρικάλων, όπου γευματίσαμε και στήσαμε χορό και τραγούδι με τις Χαρούμενες Αγωνίστριες Τρικάλων και τους ευχαριστούμε για αυτή την εμπειρία!
Ξημερώνοντας Κυριακή εκκλησιαστήκαμε στον ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου του 11ου αιώνα, που βρίσκεται στην παλαιά πόλη όπου ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζει ο μοναδικός στην Ελλάδα μαρμάρινος ‘Aμβωνας που επιβλητικός υψώνεται στο κέντρο του μεσαίου κλίτους, μπροστά στην Ωραία Πύλη.
Τελευταίος σταθμός; Η υπέροχη ανάβαση στη Μονή Βαρλαάμ. Μπορεί για εμάς αυτό να ήταν το υψηλότερο σημείο τη γης…ή μήπως αγγίξαμε ένα κομμάτι ουρανού;
Αφήσαμε εκεί την τελευταία μας προσευχή μπροστά στις τοιχογραφίες του Πολυεύσπλαχνου Κυρίου και της Παναγίας Μεσίτριας και Προστάτη των Χριστιανών.
Επιστρέψαμε με πνευματικές δυνάμεις για μια άλλη ανάβαση… Μέσα από την περίοδο του Τριωδίου και της Μεγάλης Σαρακοστής ποθούμε να ανεβούμε εις Ιεροσόλυμα…
Καλή συνοδοιπορία!
Loading the next set of gallery items...
