Ερώτηση που λάβαμε: 

Μήπως θέλοντας να ηρωοποιήσουμε τα πράγματα καλούμε αυτοθυσία την αυτοκτονία;(πχ για τις γυναίκες στο Ζάλογγο ή στους καταρράκτες της Αραπίτσας ή για το Κούγκι ή το Μεσολόγγι κλπ)

Η απάντηση της ιστοσελίδας μας:

Για να καταλάβουμε τη διαφορά που υπάρχει μεταξύ της αυτοκτονίας και της πράξης εκείνης στο Ζάλογγο, στην Αραπίτσα κ.ο.κ., πρέπει να εντοπίσουμε το στοιχείο που επικρατεί και κυριαρχεί στην εσωτερική διάθεση αυτών που οδηγούνται στην μία ή την άλλη πράξη:

Ας εξετάσουμε πρώτα την αυτοκτονία. Από τι αισθήματα, συναισθήματα, εσωτερικές διαθέσεις κυριαρχείται ο αυτόχειρας, οι οποίες τον ωθούν τελικά στην πράξη της αυτοχειρίας; Αν του κάναμε μια ψυχική «ακτινογραφία» λίγο πριν την αυτοκτονία, θα διαπιστώναμε να είναι όλος κυριευμένος από μια «μαυρίλα» ψυχική: απόγνωση, μελαγχολία, απελπισία. Παντελής κυριαρχία του θανάτου μέσα του. Καμιά οπή φωτός, ζωής. Άρνηση ζωής!

Να δούμε τώρα και την «αυτοκτονία» στο Ζάλογγο κ.ο.κ. Χορός!!! Λίγο πριν την «αυτοκτονία« χορεύουν, τραγουδούν: «Τούτ’ η γης που την πατούμε, όλοι μέσα θε να μπούμε!» Γλέντι, πλημμύρα ζωής! Όλο φως, όλο σφρίγος. Κατάφαση ζωής. Ας κάνουμε ένα «zoom» στο πρόσωπο, στα μάτια των μεν και των δε… Τα μάτια μιλάνε. Υπάρχει σύγκριση; Το ένα είναι ακριβώς στον αντίποδα του άλλου. Μπορεί να είναι αυτοκτονία η «αυτοκτονία» του Ζαλόγγου;

Επιπλέον στην καρδιά αυτού που «αυτοκτονεί» στο Ζάλογγο, στην Αραπίτσα, στο Κούγκι κ.ο.κ. κυριαρχεί μια άσβεστη, φλογερή αγάπη για την πατρίδα. Στην ψυχή αντιθέτως του αυτόχειρα κυριαρχεί μια διαψευσμένη, πληγωμένη αγάπη του εαυτού, του εγώ.

Εδώ ακριβώς βρισκόμαστε στην ειδοποιό διαφορά: Η αυτοθυσία από την αυτοκτονία διαφέρει στο ότι στην πρώτη περίπτωση χαρίζω τη ζωή μου, την οποία αγαπώ, για ένα ανώτερο ιδανικό. Έχουμε ενεργητικότητα. Αντιθέτως, στην αυτοκτονία έχουμε παθητικότητα. Τα γεγονότα “με ξεπερνούν”, αισθάνομαι, λίγος, αποτυχημένος, διαψευσμένος στις ελπίδες που έτρεφα μέσα σ’ έναν υπερτροφικό εγωισμό, οπότε αηδιάζω από τη ζωή, τη μπουχτίζω, την αρνούμαι και παραιτούμαι από αυτήν. Αυτοί που πέφτουν στο γκρεμό στο Ζάλογγο κ.ο.κ. ή αυτοπυρπολούνται στο Κούγκι κ.ο.κ., το κάνουν με ένα σφρίγος, δύναμη τεράστια εσωτερική, ότι θυσιάζω τη ζωή μου για την πατρίδα, τα παιδιά, τις γυναίκες μας κ.ο.κ., ενώ όσοι αυτοκτονούν, το κάνουν επειδή δεν αποβλέπουν πουθενά και γι’ αυτό θέλουν να αυτοκαταστραφούν.

Συνοπτικά:

Αυτοκτονία: Παθητικότητα, Απόγνωση, Άρνηση ζωής, Πληγωμένος Εγωισμός, Αυτοκαταστρέφομαι
Αυτοθυσία: Ενεργητικότητα, Χαρά, Κατάφαση ζωής, Αγάπη, Χαρίζω τη ζωή μου