Ερώτηση που λάβαμε:

Ο διάβολος μπορεί να μετανοήσει;

Η απάντηση της ιστοσελίδας μας:

Ο διάβολος δεν θέλει τα ελέη του Θεού. Και έτσι δεν λέει “ελέησον”. Δεν μετανοεί διότι η υπερηφάνεια της ανωτερότητας κυριαρχεί πάνω του.

Έχει χάσει τη Χάρη του Θεού και έχει απομακρυνθεί από Αυτόν. Έτσι δεν είναι δεκτικός στα ελέη του Θεού και τα αρνείται. Η άρνηση αυτή είναι τόσο ισχυρή που δεν δέχεται να μετανοήσει.

Διαφωτιστικοί είναι οι λόγοι του Αγίου Παΐσίου σε σχετικές ερωτήσεις που του έκαναν επισκέπτες του στο Άγιο Όρος:

– Ο Καλός Θεός έκανε Αγγέλους, λέει ο άγιος. Μερικοί όμως Άγγελοι από την υπερηφάνεια τους ξέπεσαν και έγιναν δαίμονες. Έπλασε τον άνθρωπο ο Θεός, το τέλειο δημιούργημα, για να αντικαταστήσει και το ξεπεσμένο τάγμα των Αγγέλων. Γι’ αυτό ο διάβολος πολύ ζηλεύει το πλάσμα του Θεού, τον άνθρωπο. Φωνάζουν οι δαίμονες: “Εμείς μια φορά σφάλαμε και μας τυραννάς, και αυτούς που πολλές φορές σφάλλουν, τους συγχωράς”. Ναι, αλλά οι άνθρωποι μετανοούν. Αυτοί, ενώ ήταν Άγγελοι, κατάντησαν δαίμονες, και αντί να μετανοήσουν, γίνονται πιο πονηροί και κακοί και βάλθηκαν με μανία να καταστρέψουν τα πλάσματα του Θεού. Ήταν το πιο φωτεινό τάγμα ο Εωσφόρος! Και τελικά… Από την υπερηφάνεια οι δαίμονες απομακρύνθηκαν από τον Θεό και συνεχίζουν να απομακρύνονται με την υπερηφάνεια και να μένουν αμετανόητοι. Ένα “Κύριε ελέησον” να πουν, ο Θεός κάτι θα κάνει και γι’ αυτούς. Να πουν ένα “ήμαρτον”, δεν λένε “ήμαρτον”. Αν ο διάβολος έλεγε “ήμαρτον”, θα γινόταν Άγγελος πάλι. Η αγάπη του Θεού δεν έχει όρια. Αλλά ο διάβολος έχει θέλημα γερό, πείσμα, εγωισμό, δεν θέλει να καμφθεί, δεν θέλει να σωθεί. Φοβερό πράγμα! Και ενώ ήταν Άγγελος!

Ω, αν νιώσει κανείς το κατάντημα του διαβόλου, θα κλαίει μέρα-νύχτα! Εδώ έναν καλό άνθρωπο βλέπει κανείς που αλλάζει, γίνεται εγκληματίας, και πόσο στενοχωριέται! Πόσο μάλλον να δη έτσι όχι έναν άνθρωπο αλλά έναν Άγγελο! Κάποτε, ένας μοναχός είχε πονέσει πολύ τους δαίμονες και, ενώ προσευχόταν γονατιστός, πεσμένος κάτω, έλεγε τα εξής: “Εσύ Θεός είσαι και, άμα θέλεις, μπορείς να βρεις έναν τρόπο για να σωθούν και αυτοί οι δυστυχισμένοι δαίμονες, οι οποίοι, ενώ είχαν τέτοια μεγάλη δόξα πρώτα, τώρα έχουν όλη την κακία και την διαβολιά του κόσμου και, εάν δεν μας προστάτευες, θα μας είχαν ρημάξει όλους τους ανθρώπους”. Ενώ λοιπόν έλεγε αυτά τα λόγια προσευχόμενος με πόνο, βλέπει ένα κεφάλι σκυλήσιο δίπλα του να του βγάζει την γλώσσα του και να τον κοροϊδεύει. Το επέτρεψε φαίνεται ο Θεός αυτό, για να πληροφορήσει τον μοναχό ότι Εκείνος έτοιμος είναι να τους δεχθεί, αρκεί να μετανοήσουν, αλλά αυτοί δεν θέλουν την σωτηρία τους. Βλέπετε, η πτώση του Αδάμ αντιμετωπίσθηκε με τον ερχομό του Θεού στην γη, με την Ενανθρώπηση. Ενώ του διαβόλου η πτώση δεν υπάρχει περίπτωση να αντιμετωπισθεί, εκτός αν ταπεινωθεί. Ο διάβολος δεν διορθώνεται, γιατί δεν θέλει. Ξέρετε πόσο θα χαιρόταν ο Χριστός! Και ο άνθρωπος, μόνον όταν δεν θέλει, δεν διορθώνεται.

– Γέροντα, ο διάβολος γνωρίζει ότι ο Θεός είναι αγάπη και τον αγαπάει και παρ’ όλα αυτά συνεχίζει το τυπικό του;

– Εμ, πώς δεν το γνωρίζει! Αλλά η υπερηφάνεια τον αφήνει; είναι όμως και πονηρός. Προσπαθεί τώρα να κερδίσει όλον τον κόσμο. Σου λέει: “Αν έχω περισσότερους οπαδούς, θα αναγκασθεί ο Θεός στο τέλος να λυπηθεί όλα τα πλάσματά Του και θα με πάρει κι εμένα το σχέδιο!” Έτσι νομίζει. Γι’ αυτό θέλει, όσο μπορεί, να αποκτήσει πιο πολλούς οπαδούς. Βλέπετε πού το πάει; Σου λέει: “Έχω τόσους με το μέρος μου! Θα αναγκαστεί ο Θεός να χαριστεί και σ’ εμένα!” Χωρίς να μετανιώσει! Ο αρχηγός του εγωισμού, δεν λέει “ήμαρτον”, αλλά συνέχεια ζορίζεται να αποκτήσει περισσότερους οπαδούς.