Τι θα λέγατε να τοποθετούσαμε την εβδομαδιαία μας συνάντηση σε ένα μέρος γνωστό κι ευλογημένο, μακριά από το βουητό της πόλης;
Λοιπόν, οι Χαρούμενες Αγωνίστριες Κατερίνης, το Σάββατο 20/10, κάναμε την ιδέα μας πράξη και ξεκινήσαμε, με την ευλογία του Θεού, για να βρεθούμε για άλλη μια φορά στην αγκαλιά της κατασκήνωσής μας. Το κλίμα στο λεωφορείο είχε κάτι από το γνωστό κατασκηνιώτικο αέρα. Η συννεφιά και το δελτίο καιρού δε μας αποθάρρυναν κι ο καιρός μας επιβράβευσε-ούτε σταγόνα βροχής δε μας ενόχλησε. Όταν περάσαμε την είσοδο της κατασκήνωσης, ο χρόνος σβήστηκε από το νου μας κι ο ενθουσιασμός μας συνεπήρε. Τραγουδήσαμε με πολλή ζωντάνια, συζητήσαμε και πήραμε το σύνθημά μας στο ίδιο αγαπημένο μέρος, που είχε ντυθεί στα πράσινα (Οκτώβρης άλλωστε) για να μας υποδεχθεί. Βεβαίως, δε γινόταν επίσκεψη στην κατασκήνωση χωρίς… παιχνίδι! Πλημμύρισε ο χώρος από τις φωνές και την χαρά μας, καθώς παίξαμε για πρώτη φορά το κατασκηνιώτικο παιχνίδι που είχαν ετοιμάσει κάποια συνομαδόπουλα και ομαδάρχισές μας. Αφιερωμένο στη Μακεδονία μας, κι αποτελούμενο από δοκιμασίες ταχύτητας, συνεργασίας, σκέψης κι άλλα πολλά, δε μπορούσε παρά να μας χαρίσει διασκέδαση και χαμόγελα.
Ήταν πραγματικά μία ξεχωριστή συνάντηση αυτή, για όλες μας.
