Όλη τη χρονιά ανυπομονούμε: πότε θα έρθει εκείνη η μέρα που θα σηκωθούμε πρωί θα πάρουμε τις αποσκευές μας και θα πάμε στη στάση όπου θα μας παραλάβουν τα λεωφορεία με προορισμό την αγαπημένη μας κατασκήνωση;
Επιτέλους, έφτασε η μέρα! Και μπήκαμε στο λεωφορείο και φτάσαμε στην κατασκήνωση όπου ακολούθησε ο αγιασμός για να λάβουμε τη βοήθεια του Θεού ώστε να περάσουμε ωραία και αυτή τη κατασκηνωτική περίοδο κάτω από τη σκέπη Του. Αμέσως μετά, ήρθε η ώρα του αγιογραφικού· την πρώτη μέρα, αλλά και κάθε πρωί στην κατασκήνωση, μελετούσαμε τη ζωή του Χριστού μέσα από την Καινή Διαθήκη.
Βέβαια, δεν θα μπορούσε να λείπει και το παιχνίδι από την κατασκήνωσή μας. Τα ομαδικά και τα ατομικά πρωταθλήματα, τα βραδινά παιχνίδια, μας προσέφεραν μεγάλη διασκέδαση.
Είχαμε και την ευλογία να εξομολογηθούμε και να μεταλάβουμε το σώμα και το αίμα του Ιησού Χριστού ανήμερα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Έτσι, η φετινή κατασκήνωση των Χ.Α. Γυμνασίου Αθηνών ήταν η ΚΙΒΩΤΟΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ, όπως ονομαζόταν, για όλους μας.
Αλλά ό,τι και να σου πω είναι λίγο μπροστά σε αυτά που έζησα. Για αυτό το λόγο, φίλε, αν δεν έχεις έρθει ποτέ, μη χάσεις την ευκαιρία που σου δίνεται!
Θ. Σ., κατασκηνωτής
