Μπορεί να έχουν περάσει 3 περίπου μήνες, αλλά ο δικός μας νους είναι ακόμη εκεί, στο 3ο Πανελλήνιο Συνέδριο Χαρούμενων Αγωνιστριών! Το περιμέναμε 3 ολόκληρα χρόνια! Τώρα… θυμόμαστε και νοσταλγούμε…

Ήταν 26 Δεκεμβρίου όταν ξεκινήσαμε το δικό μας ταξίδι για την Αθήνα με την προσδοκία να εφοδιαστούμε πνευματικά από το συνέδριο αλλά και να γνωρίσουμε έστω και λίγο την Αθήνα. Φτάνοντας στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» μας περίμενε μια ζεστή υποδοχή προμηνύοντας την όμορφη παραμονή μας στην ελληνική πρωτεύουσα.

Αρχικά, είχαμε την ευλογία-ευκαιρία, να πάμε στο Μήλεσι, στο μοναστήρι του Αγίου Πορφυρίου. Ανάψαμε το κεράκι μας, περιηγηθήκαμε στο χώρο του μοναστηριού και η  καθεμιά άφησε τους δικούς της προβληματισμούς στο κελάκι του γέροντα, ζητώντας την πρεσβεία και τη βοήθειά του.

Μετά από μια όμορφη βόλτα στη Σκάλα του Ωρωπού, επισκεφθήκαμε το Πολεμικό Μουσείο Αθηνών ενώ αργότερα ξεναγηθήκαμε στο Εθνικό Αστεροσκοπείο.

Στη συνέχεια, επισκεφτήκαμε το Μουσείο της Ακρόπολης και μάθαμε πολλά  πράγματα για τον αρχαίο μας πολιτισμό μέσα από μια ενδιαφέρουσα ξενάγηση. Η βόλτα στην Πλάκα μας οδήγησε στη Μητρόπολη Αθηνών.

Και επιτέλους η μεγάλη στιγμή έφτασε…Η πρώτη συνάντησή μας με τα υπόλοιπα κορίτσια του συνεδρίου που σιγά σιγά κατέφταναν από κάθε γωνιά της Ελλάδας, έγινε στο Πλανητάριο.  Αφού παρακολουθήσαμε μια εξαιρετική προβολή για τις Διαστημικές Καταιγίδες και το Βόρειο Σέλας, κατακλύσαμε το Σύνταγμα με κάλαντα και Χριστουγεννιάτικα τραγούδια, αψηφώντας το κρύο και τη βροχή. Η μέρα κλείνει με δείπνο στο οικοτροφείο, τραγούδια και πολλές προσδοκίες για την συνέχεια.

Η πρώτη μέρα του Συνεδρίου ξεκίνησε με την επίσκεψή μας στην Κρύπτη της Αγίας Φιλοθέης…

Αργότερα κατευθυνθήκαμε στο Μαρούσι και το συνέδριο είναι πλέον γεγονός. Μαζευτήκαμε κορίτσια από τη Χίο μέχρι τον Έβρο, από την Κύπρο μέχρι την Αγγλία και όλο αυτό μας γέμισε με τόση χαρά και αισιοδοξία ότι δεν είμαστε μόνες μας…

Είναι κι άλλα παιδιά στην ηλικία μας που αγωνίζονται και παλεύουν να αντιμετωπίσουν τους πειρασμούς και τις προκλήσεις της καθημερινότητάς μας.

Οι διαλέξεις στο συνέδριο ήταν τόσο ενδιαφέρουσες και στοχευμένες που νιώθαμε ότι απευθύνονταν σε εμάς. Πήραμε τόσα πολλά πράγματα. Καταθέσαμε  και  λύσαμε τις απορίες μας και εφοδιαστήκαμε για τη δύσκολη συνέχεια.

Η μέρα έκλεισε με μια μεγάλη ακόμα ευλογία. Πήγαμε στην εκκλησία της Αγίας Ματρώνας στη Νέα Ιωνία, είπαμε τα κάλαντα στον Δεσπότη της περιοχής και προσκυνήσαμε τα λείψανα της Αγίας. Μάθαμε για τον βίο της. Πήραμε τις ευλογίες των πατέρων αλλά και την υπόσχεσή τους ότι θα προσεύχονται καθημερινά για εμάς, γεγονός που μας χαροποίησε ιδιαίτερα.

Η επόμενη μέρα του συνεδρίου ήταν η  κατακλείδα των όσων ακούσαμε την προηγούμενη μέρα.  Οι ομιλίες και νουθεσίες των σεβαστών πατέρων στερεώθηκαν καλά μέσα μας και τώρα είμαστε έτοιμες να κάνουμε πράξη τα όσα διδαχθήκαμε.

Ευχαριστούμε το Θεό που μας αξίωσε να ζήσουμε πέντε μέρες γεμάτες με την πλούσια χάρη Του. Ζήσαμε απίστευτες εμπειρίες. Κάναμε φιλίες. Γνωρίσαμε τόπους και γεμίσαμε τις αποσκευές μας με αποφάσεις για τον πνευματικό μας αγώνα…

γιατί στοιχίζει να είσαι του Θεού αλλά τελικά ΑΞΙΖΕΙ!!!