Από ερώτηση που λάβαμε:

Είναι κακό για μια οικονομική άνεση να δουλεύουμε σε δουλειές όπως σερβιτόροι, υποδοχείς, καθαριστές, babysitting, βοηθοί…; μπορεί οι προθέσεις μας να είναι αθώες αλλά εξαιτίας των εργασιών αυτών να γινόμαστε υποχείρια

Η απάντηση της ιστοσελίδας μας:

Σε κάθε εργασία ο εργαζόμενος, προκειμένου να εισπράξει την αμοιβή του, καλείται να πραγματοποιήσει μια μικρή προσωπική θυσία: διαθέτει χρόνο, κόπο και φυσική παρουσία ενώ ταυτόχρονα οφείλει να συμμορφώνεται προς τους κανόνες του εργοδότη του. Αυτό από μόνο του δεν είναι αναγκαστικά κακό και καμία τίμια εργασία δεν πρέπει να αποκλείεται εκ των προτέρων.

Διαπιστώνουμε ωστόσο ότι, ορισμένες φορές, κάποιοι εργοδότες ξεφεύγουν από τα όρια του αποδεκτού και εκμεταλλεύονται κακόβουλα τη θέση ισχύος στην οποία βρίσκονται. Μπορεί, για παράδειγμα, να αντιμετωπίζουν τον εργαζόμενο σα να τους ανήκει απεριόριστα και ζητούν από αυτόν να καταβάλει υπέρμετρη προσπάθεια. Ακόμη χειρότερα, μπορεί να επιδιώκουν να επεκτείνουν την εξουσία που διαθέτουν και πέρα από τα καθαρά εργασιακά ζητήματα με τρόπο που μπορεί να προσβάλει την προσωπικότητα και ηθική ακεραιότητα του εργαζομένου.

Ανατρέχοντας στο λεξικό, διαπιστώνουμε ότι υποχείριος αποκαλείται ο άνθρωπος που έχει περιέλθει και υποταχθεί στην άμεση εξουσία ή επιρροή κάποιου άλλου και εκτελεί τυφλά τις εντολές και οδηγίες του, έχοντας συνήθως υποστεί εκμηδενισμό της προσωπικότητας και της θέλησής του. Ο υποχείριος άνθρωπος έχει καταντήσει άβουλο όργανο και χειραγωγείται από άλλους κατά τρόπο αρνητικό.

Ο Χριστιανός είναι πρόθυμος να υποβληθεί σε σωματικούς κόπους ώστε με την εργασία του να εξασφαλίσει τη συντήρηση του ίδιου ή και της οικογένειάς του. Η ανάγκη του όμως για εύλογο κέρδος δεν είναι ισχυρότερη από την επιθυμία του να συμμορφώνεται σε κάθε περίσταση με τον απόλυτο νόμο του Θεού. Σε οποιοδήποτε επάγγελμα όταν διαπιστώσει ότι, παρά τις δικές του αγαθές προθέσεις, ο εργοδότης του τού ζητά πράγματα που αντιβαίνουν στο νόμο του Θεού και τη φωνή της συνειδήσεώς του, δε δυσκολεύεται να πειθαρχήσει πρωτίστως στο Θεό παρά στους ανθρώπους.