Η δύναμη της προσευχής
Στίχοι: Παναγιώτης – Αθήνα (Μενίδι)
Θα ερχόταν η στιγμή που θα ήθελα εγώ,
να μοιράσω κάποιες όμορφες στιγμές
με κάποιους αγαπητούς μου φίλους, γνωστούς και συγγενείς,
αλλά βρισκόμουν μακριά τους σ’ ένα ψηλό βουνό,
ένα βουνό αφιερωμένο στο Θεό
και σκεφτόμουν με λύπη ότι δε θα ήθελα να έρθουν
σε μια ερημιά μέσα στο πουθενά.
Και σκέφτηκα μετά πως θα έρθουνε εδώ,
σε αυτό το βουνό, το βουνό του Θεού το αγαπητό,
να φύγουν μακριά από την κοσμική ζωή,
να προσεύχονται συνέχεια στον Ιησού Χριστό,
σε αυτό το υπέροχο βουνό,
σε αυτό το υπέροχο βουνό.
Αλλά αυτό το μέρος για μένα ήτανε ,
σαν ένας μικρός κήπος του Εδέμ,
πως θα τους έδινα μια γεύση της χαράς μου,
για να το καταλάβουνε,
σε ποιον να μιλήσω σε ποιον να στραφώ,
στον Ιησού Χριστό:
«Θεέ μου Χριστέ μου φέρε μας κοντά Σου
και σύγχωρεσέ μας, ελέησον μας.»
Και ξανασκέφτηκα μετά πως θα έρθουνε εδώ…
