Από ερώτηση που λάβαμε: 

Μπορεί κάτι άψυχο να έχει θεία Χάρη; π.χ. Με αφορμη τις εξετασεις ειτε πανελληνιες ειτε ενδοσχολικες τελουνται πολλες ακολουθιες προς φωτισμο των εξεταζομένων. Συνηθως στο τελος των ακολουθιων μοιραζονται στυλο. Θεωρουνται φορεις Θειας Χαρης; και ποια η διαφορα αμα γραψω με αυτα ή με ενα κοινο στυλό;

Η απάντηση της ιστοσελίδας μας:

Ο εξαγιασμός των οστών, των ενδυμάτων ή των αντικειμένων των αγίων παρουσιάζεται ήδη από την Παλαιά Διαθήκη. Αναφέρουμε μερικά εξαγιασμένα αντικείμενα:

Ο προφήτης Ελισαίος με τη μηλωτή του προφήτη Ηλία, χτύπησε τα νερά του Ιορδάνη και επικαλούμενος τον Θεό, αυτά άνοιξα στα δύο και ο Ελισαίος πέρασε χωρίς να βραχούν ούτε τα πόδια του.

Η Αγία Ζώνη της Υπεραγίας Θεοτόκου, η οποία φυλάσσεται σήμερα στην Ι.Μ. Βατοπαιδίου, αναδίδει γλυκιά ευωδία έως και σήμερα και επιτελεί πλήθος θαυμάτων.

Στις 16 Ιανουαρίου εορτάζεται η προσκύνηση της τιμίας Αλύσεως (αλυσίδας) του αγίου Αποστόλου Πέτρου. Οι αλυσίδες που είχαν πέσει από τα χέρια του Αγίου Αποστόλου, στην θαυμαστή απελευθέρωσή του από την φυλακή που τον είχε ρίξει ο βασιλιάς Ηρώδης Αγρίππα, είχαν συλλεχθεί από ευσεβείς Χριστιανούς και παραδόθηκαν από γενιά σε γενιά στον αυτοκράτορα του Βυζαντίου, όπου κατατέθηκαν τελικά στο ναό του Αγίου Πέτρου κοντά στην Αγία Σοφία και επιτελούν επίσης πλήθος θαυμάτων ανά τους αιώνες.

Επίσης στις Πράξεις των Αποστόλων διαβάζουμε σχετικά με τον Απόστολο Πέτρο, ότι πολλοί άνδρες και γυναίκες μετέφεραν αρρώστους, ώστε η σκιά του αγίου να τους σκεπάσει καθώς αυτός θα περνούσε και έτσι θεραπεύονταν. Όπως και οι κάτοικοι της Εφέσου έβαζαν στους αρρώστους μαντήλια που είχαν αγγίξει το σώμα του Αποστόλου Παύλου για να θεραπευτούν και να τραπούν σε φυγή τα πονηρά πνεύματα.

Συμπερασματικά, η Ορθόδοξη Εκκλησία προσκυνά το σώμα των αγίων, αλλά και τα ενδύματά τους, τα οικεία τους αντικείμενα ή τα όργανα δια των οποία μαρτύρησαν για τον Κύριο, γιατί είναι φορείς θείας χάριτος. Διότι μπορεί να είναι νεκρά κατά φύσιν, ζουν και δρουν όμως δια της χάριτος και ενεργείας του Αγίου Πνεύματος.

Αναφορικά με την ερώτηση για τα στυλό που τέθηκε, αυτά συνήθως μοιράζονται από κάποιους κληρικούς στο τέλος ακολουθιών (π.χ. Παράκληση στην Παναγία) που γίνονται κοντά στις εξετάσεις. Δεν δίνονται με αυτήν την προοπτική (δηλ. ως φορείς θείας χάριτος) και γι’ αυτό δεν διαφέρουν καθόλου από τα κοινά στυλό. Είναι, απλά, μια «ευλογία», δώρο της ενορίας στους μαθητές. Το σημαντικό είναι ο μαθητής να ελκύσει τη θεία χάρη με την πίστη, την απόλυτη εμπιστοσύνη στα χέρια του Θεού, την απαλλαγή από το άγχος, καθώς και την ολόψυχη αλλά ταπεινή προσπάθειά του.