Ερώτηση που λάβαμε:
Έρχεται ο καιρός να ξεκινήσω να προετοιμάζομαι για τις πανελλήνιες, και παρατηρώ συχνά ότι δεν έχω διαθεση και συνεχώς βρίσκω προφάσεις για να αποφύγω το διάβασμα… Ξέρω πολύ καλά ότι αυτό οφείλεται σε τεμπελιά… έχω προσπαθήσει να το αντιμετωπίσω κάποιες φορές αλλά δεν τα καταφέρνω, παρόλο που το να αποτυχω δε θα μου αρεσε… Τι να κάνω? Πως να την αντιμετωπίσω? Υ.Γ. Ο στόχος μου είναι επιλεγμένος από μένα.
Η απάντηση της ιστοσελίδας μας:
Το γεγονός ότι έχεις στόχους και επιλέγεις έναν αγώνα, π.χ. Πανελλήνιες είναι το πρώτο βήμα για να ξεπεραστεί η ραθυμία. Αυτό το συναίσθημα που νιώθουμε πριν από κάθε αρχή είναι φυσικό και το έχουν αισθανθεί οι περισσότεροι που πέτυχαν. Μπορεί βέβαια να οφείλεται και σε τεμπελιά που καλλιεργήθηκε από τα παιδικά χρόνια αν δεν μπήκαμε σε πρόγραμμα στην οικογένεια, αν είχαμε μάθει να κοιμόμαστε ως αργά στις διακοπές και αν οι μεγαλύτεροι φρόντιζαν για όλα χωρίς να μας αναθέτουν πρωτοβουλίες.
Ωστόσο δύσκολη είναι μόνο η αρχή που πραγματικά πονάει. Στην συνέχεια γλυκαίνει ο αγώνας αυτός και τον βλέπει κανείς τελείως διαφορετικά και ως πηγή χαράς,! Πολύ θα βοηθήσει σε αυτή την κατεύθυνση η προσευχή, η συγκέντρωση του νου χωρίς περισπασμούς από τους ήχους του κινητού και μία κουβέντα με τον πνευματικό που θα μας βοηθήσει να βάλουμε προτεραιότητες. Βασική βέβαια είναι και η παρέα με φίλους με τον ίδιο στόχο και κοινή πορεία.
Θέλει πολλή προσευχή το θέμα και τη συνεχή υπενθύμιση του αρχικού στόχου μέσα μας. Μόνο αυτά κρατάνε την ψυχή σε εγρήγορση! Φυσικά, βοηθούν και τα σύντομα κι ευχάριστα “διαλείμματα” με αγνές συναναστροφές που δίνουν θάρρος στην ψυχή για να συνεχίσει τον αγώνα του διαβάσματος και με διάφορες άλλες όμορφες απασχολήσεις που καλλιεργούν τη διάνοια (π.χ. κάποιο μουσικό όργανο, ζωγραφική κ.τ.λ.).
Δημοσιεύτηκε παραπάνω η απάντηση της ιστοσελίδας μας.