Ερώτηση που λάβαμε:
Είναι αρκετές φορές που φίλοι μας, άλλοι γνωστοί μας ακόμα και συγγενείς λένε κακές κουβέντες(βρισιές) που δεν θα ήθελα να αναφέρω. Τι να τους πούμε; Δεν είναι εύκολο να τους πούμε προσωπικά να μην βρίζουν ή και να τους το πούμε μπορεί κι να μην σταματήσουν. Άλλωστε για πολλούς γίνεται συνήθεια από μικρά παιδιά. Αργότερα μπορεί να μας επηρεάσουν κι εμάς άμα τους ακούμε συνέχεια και από ελάχιστες και ήπιες ή καθόλου κακές κουβέντες που λέμε να μας κάνουν να λέμε τις πιο άσχημες.
Η απάντηση της ιστοσελίδας μας:
Σε αυτό απαντάει πολύ ωραία ο Άγιος Παΐσιος σε έναν που του είχε κάνει μια σχεδόν ολόιδια ερώτηση:
«Θέλει διάκριση και υπομονή. Ο Θεός θα βοηθήσει.[…] Ένας, μοτοσικλετιστής ήταν στον στρατό, δύο φορές είχε σπάσει το πόδι του και πάλι συνέχιζε να βρίζει.Τι να του πω; Εδώ δεν του έλεγα τίποτε και εκείνος έβριζε συνεχώς[…] Είναι καλύτερα, αν ένας βρίζει, βλασφημεί κ.λπ. και είναι αναιδής, να κάνης ότι είσαι απασχολημένος και δεν ακούς. Όταν όμως δεν είναι αναιδής αλλά ευσυνείδητος, και βρίζει από κακή συνήθεια, μπορείς κάτι να του πεις. Αν πάλι είναι ευσυνείδητος, αλλά έχει πολύ εγωισμό, πρέπει να προσέξεις να μην του μιλήσεις αυστηρά αλλά ταπεινά, όσο μπορείς, και με πόνο. Τι λέει ο Αββάς Ισαάκ; «Έλεγξον διά της δυνάμεως των αρετών σου τους φιλονεικούντας μετά σου… και αποστόμωσον αυτούς διά της πραότητος και της γαλήνης των χειλέων σου. Έλεγξον τους μεν ακόλαστους διά της ενάρετου συμπεριφοράς σου, τους δε αναίσχυντους κατά τας αισθήσεις διά της συστολής των ομμάτων σου (δηλαδή, να ελέγχεις με τη δύναμη των αρετών σου αυτούς που τσακώνονται μαζί σου και να τους αποστομώσεις με την πραότητα και τη γαλήνη τον χειλιών σου. Να ελέγχεις τους ακόλαστους με την ενάρετη συμπεριφορά σου και εκείνος που δε νοιώθουν ντροπή για τις αισθήσεις τους με τη συστολή των ματιών σου)».
Αυτό που τονίζει ο Άγιος στο τέλος είναι το παράδειγμα. Αν είμαστε σε μια παρέα που κάποιοι βρίζουν ας βάλουμε τα δυνατά μας εμείς να μη βρίσουμε. Έτσι, μιλάμε αθόρυβα και οι άλλοι καταλαβαίνουν, ξεχωρίζουμε. Αν δούμε ότι αρχίζουμε και επηρεαζόμαστε πολύ ίσως, με τη συμβουλή του πνευματικού μας πατέρα, να ήταν καλό να ξανασκεφτόμασταν τις παρέες μας. Αν πάλι τα πρόσωπα που λένε αυτές τις άσχημες κουβέντες είναι μέλη της οικογένειάς μας θέλει πολύ υπομονή (όπως είπε και ο Άγιος) και πολλή προσευχή. Ας παρακαλούμε το Θεό για αυτούς να ξεπεράσουν αυτό το πάθος τους.
Θα πρέπει να κάνουμε μέσα μας πολλή προσευχή γι αυτούς, αφενός μεν για να τους συγχωρέσει ο Θεός κι αφετέρου για να τους φωτίσει ώστε να σταματήσουν την κακή αυτή συνήθεια! Εκείνος γνωρίζει πώς!
τι κάνουμε; Υπομονή!…
είναι υπέροχο για όσους το έχουμε ζήσει εξαιτίας της εμφάνισης και της παρουσίας μας, οι άλλοι να διστάζουν να μιλήσουν άπρεπα μπροστά μας ή όταν το κάνουν να μαζεύονται και να ζητούν συγνώμη
βέβαια, ποιος έχει την ευλογία να τον αντιμετωπίζουν όλοι έτσι; γι’ αυτό θα μπορούσαμε να κάνουμε με ευγένεια και διάκριση μία παρατήρηση για να μην επαναληφθεί… ίσως να σταθούμε τυχεροί
σε περιπτώσεις επίσης που “δεν μας παίρνει” και οι κουβέντες έχουν ξεφύγει τελείως, δόκιμο είναι να φεύγουμε – αν έχουμε τη δυνατότητα βέβαια
Απόλυτα σωστή και συνετή κίνηση! Όταν η συζήτηση ξεφεύγει, να φεύγουμε ευγενικά… Σίγουρα, μετά από μια τέτοια μαρτυρία που δείχνει κανείς με τη ζωή του, έρχεται αφάνταστα πλούσια η ευλογία του Θεού! Είναι συγκινητικό να το βλέπει κανείς σε εφήβους… Πώς να μην τους καλύψει με τη χάρη του ο Θεός;; “Στοιχίζει, αλλά αξίζει” να το γευθεί ένας νέος, ειδικά μέσα στο χώρο του σχολείου του.
Εεεε..Δεν πολυκαταλαβα την ερωτηση…Αν δεν θελουμε να επηρεαστουμε, δεν επηρεαζομαστε…Απο το ενα αυτι μπαινει, και απο το αλλο αυτι βγαινει που λεμε…Τωρα για τους γυρω μας, ισως πρεπει λιγο να “μαρτυρησουμε” εδω… Να ξεκαθαρισουμε πως “εγω δεν βριζω… Και δεν ειναι σωστο βρε παιδια..”…Και με τη συμπεριφορα μας θα αλλαξουν κι αυτοι εστω και λιγο.. Πραγματικα, η συμπεριφορα μας θα ειναι το καλυτερο παραδειγμα… Βεβαια σε περιπτωση που βλεπουμε πως δεν μας βοηθα η κατασταση και σκανδαλιζομαστε, προσπαθουμε να ξεκοψουμε λιγο…
Δημοσιεύτηκε παραπάνω η απάντηση της ιστοσελίδας μας.