Ερώτηση που λάβαμε:
Τι είναι η αμαρτία; Αυθαίρετες αξιωματικές αποδοχές; Νομικές διατάξεις; Τρόπος ζωής; Και με ποια κριτήρια μπορούμε να χαρακτηρίσουμε μία πράξη, σκέψη, κατάσταση ως αμαρτία;
Η απάντηση της ιστοσελίδας μας:
Αμαρτία είναι οτιδήποτε μας χωρίζει από τον Θεό. Τελείται πρώτα στην καρδιά και εξωτερικεύεται με τις αμαρτωλές πράξεις· κάποτε δεν εξωτερικεύεται καν, αλλά έχει ήδη συμβεί στην καρδιά ο χωρισμός από τον Θεό. Η αμαρτία λοιπόν, από την άποψη αυτή, είναι αρρώστια, και μάλιστα θανατηφόρα, αφού επιφέρει διακοπή σχέσης με τον Θεό που είναι η Ζωή και η πηγή της ζωής· και άρα, οδηγεί στον θάνατο. Η θεραπεία αυτής της αρρώστιας είναι η σχέση με τον Θεό. Η επανασύνδεσή μας με τον Κύριο γίνεται μέσω των εντολών Του. Οι εντολές λοιπόν, είναι τα φάρμακα ή, καλύτερα ακόμη, οι ιατρικές συμβουλές που αν ακολουθήσουμε, μας οδηγούν στην υγεία· γι’ αυτό και δεν μιλάμε για νομικές διατάξεις ή αξιωματικές αποδοχές: η παράβαση (και ακόμα περισσότερο η απόρριψη) των ιατρικών συμβουλών έχει ως συνέπεια, όπως όλοι ξέρουμε, την ασθένεια και τον θάνατο.
Γιατί όμως λέμε «το τάδε είναι αμαρτία», αφού δεν πρόκειται για συγκεκριμένες διατάξεις νομικού τύπου; Ο λόγος είναι προφανής: κάποιες πράξεις είναι γνωστό πως προκαλούν ασθένεια της ψυχής, αφού έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις ιατρικές συμβουλές (το Νόμο του Θεού δηλαδή). Το μοναδικό κριτήριο που χαρακτηρίζει κάτι ως αμαρτία είναι το αν μας απομακρύνει από τον Θεό.
Δημιουργώντας ο Θεός τον κόσμο, δημιούργησε τη ζωή, όχι την αμαρτία και την συνέπεια αυτής, τον θάνατο. Η αμαρτία μπήκε στον κόσμο με παρέμβαση του σατανά. Η αμαρτία είναι, όπως περιγράφει ο γέροντας Σωφρόνιος, «το σπέρμα που έριξε ο σατανάς στην καρδιά και το νου του ανθρώπου, ο λογισμός να γίνει θεός χωρίς τον Θεό» που «…σφηνώθηκε τόσο βαθιά μέσα μας, ώστε να βρισκόμαστε αδιάκοπα έκτοτε υπό το κράτος της αμαρτίας». Ήδη από τη γέννησή μας μπορούμε να ζήσουμε την κατάσταση της πτώσεως που είναι μια φοβερή απόκλιση από την αγάπη του Θεού, ως τη μόνη πραγματικότητα της ανθρώπινης ζωής. Στον κόσμο ζούμε στην ατμόσφαιρα και στη λατρεία της πτώσεως και της αμαρτίας. Οι άνθρωποι έγιναν αδιάφοροι για τη θεία ζωή, δεν αναζητούν την ένωσή τους με το Θεό, δεν πιστεύουν ότι Αυτός είναι Δημιουργός του κόσμου, ότι ο Ίδιος σαρκώθηκε για μας και μας κάλεσε να είμαστε αιώνια μαζί Του. Πιστεύουν ότι μπορεί ο άνθρωπος να τα καταφέρει όλα μόνος του, με τις δικές του δυνάμεις. Περιορίζονται στα σχήματα της καθημερινής ζωής, στις καθημερινές ανάγκες, στα πάθη του κόσμου και τις συμβατικές πράξεις. Η ζωή του κόσμου, τελικά, οργανώνεται γύρω από τα ανθρώπινα πάθη και η πνευματική ζωή βρίσκεται στο περιθώριο.
Δυστυχώς για κάποιους ανθρώπους, η αμαρτία γίνεται τρόπος ζωής. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν είναι τρόπος ζωής αλλά τρόπος θανάτου, ο μοναδικός τρόπος θανάτου της ψυχής: ο μισθός με τον οποίο η αμαρτία πληρώνει τους δούλους της είναι ο θάνατος (Προς Ρωμαίους στ΄ 23: «τὰ ὀψώνια τῆς ἁμαρτίας θάνατος»). Αυτό γίνεται όταν όλη μας η επίγεια ζωή είναι διαποτισμένη από την αμαρτία, είναι θεμελιωμένη πάνω στην απόρριψη του Θεού και του Νόμου Του. Μόνο με πολύ δυνατά πνευματικά φάρμακα και ισχυρή θέληση μπορεί να αναστραφεί αυτή η κατάσταση, με τη βοήθεια του Θεού. Η λύση είναι η μετάνοια, δηλαδή η επιστροφή κοντά στον Θεό.
Αμαρτία. Από το αμαρτάνω που σημαίνει αστοχώ. Αστοχώ που σημαίνει αποτυγχάνω. Αποτυγχάνω να ενωθώ με το θεό. Αμαρτία δηλαδή είναι τα στοιχεία που θα με κάνουν να αποτύχω την ένωση μου με το θεό. Ποια είναι τα στοιχεία που θα με κάνουν να αποτύχω? Μας τα είπε ο ίδιος ο θεός. Και με τις δέκα εντολές που έδωσε στο Μωυσή στο όρος Σινά, και με την παρακαταθήκη του, την Αγία Γραφή.
Αμαρτία = ο,τιδήποτε με απομακρύνει από τον Θεό.
Δημοσιεύτηκε παραπάνω η απάντηση της ιστοσελίδας μας.
Αμαρτία εστίν ανομία, παράβαση , παραβίαση, ανταρσία , αλαζονεία, φιλαυτία , δουλεία, ασθένεια, απώλεια(απόρριψη, απομάκρυνση). Ενώ αρχικά αμαρτία σήμαινε αστοχία,επειδή το βέλος δεν εύρισκε το στόχο,σε ηθικό και πνευματικό επίπεδο μπορούμε να κρατάμε την έννοια της αστοχίας, μόνο όταν δεν μετανοούμε. Πράγματι πότε αστόχησαν οι πρωτόπλαστοι; Όταν αμάρτησαν και ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΟΗΣΑΝ. Έτσι εξηγείται ότι η βλασφημία του Αγίου Πνεύματος = η αμετανοησία δεν συγχωρείται, επειδή ο άνθρωπος αυτός είναι ΕΚΤΟΣ ΣΤΟΧΟΥ!