Παραθέτουμε παρακάτω ερώτηση που λάβαμε με αφορμή την απορία Τι θα απογίνουν οι ψυχές αυτών που πιστεύουν στον Χριστό αλλά με λάθος δόγματα;

Γράφετε ότι οι μη Ορθόδοξοι «που χωρίς δική τους υπαιτιότητα δεν γνώρισαν την αληθινή Εκκλησία» μπορούν να σωθούν αν «στη ζωή τους αναζητούσαν τον Θεό με ειλικρινή καρδιά και προσπαθούσαν να επιτελούν το θέλημά Του, όπως αυτοί το αντιλαμβάνονταν».
Όμως το ίδιο δε θα μπορούσε να ισχυριστεί και ένας βαπτισμένος Ορθόδοξος που όμως δεν του αρέσει η Εκκλησία, οι παπάδες και όλα αυτά και δεν πηγαίνει αλλά πιστεύει στο Θεό με ειλικρινή καρδιά και επιτελεί το θέλημά Του όπως αυτός το αντιλαμβάνεται; Αν όντως δεν έχει γνωρίσει κανέναν καλό από την εκκλησία αλλά έχει απογοητευτεί με όσα έχει δει; Γιατί αυτός να θεωρείται αποστάτης και όχι ειλικρινής αναζητητής της αλήθειας όπως πιθανώς ένας «άτυχος» ετερόδοξος;

Η απάντηση της ιστοσελίδας μας:

Ο Θεός στην κρίση Του δεν πρόκειται να αδικήσει κανέναν. Η δικαιοσύνη Του είναι αναμεμιγμένη με πολύ έλεος, αλλά και είναι αληθινή. Οπωσδήποτε θα λάβει υπ᾿ όψιν Του όλες τις παραμέτρους της ζωής του καθενός μας, την αγωγή που είχαμε, τις εμπειρίες και το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζήσαμε, το αν είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε την αληθινή πίστη και σε πόσο βαθμό, αν είχαμε ειλικρινή αναζήτηση του Θεού, αν καταβάλλαμε φιλότιμη προσπάθεια να εφαρμόζουμε το θέλημά Του…

Τα όσα γράφτηκαν για τους αλλόθρησκους και τους ετερόδοξους, ισχύουν αναλογικά και για εκείνους τους Ορθόδοξους Χριστιανούς οι οποίοι στην αναστροφή τους με ανθρώπους της Εκκλησίας απογοητεύθηκαν και σκανδαλίστηκαν, και γι᾿ αυτό απομακρύνθηκαν από την Εκκλησία.

Ωστόσο θα πρέπει να προσθέσουμε ότι υπάρχουν πολλοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί που επιμένουν να ζουν μακριά από την Εκκλησία επικαλούμενοι τα κακώς κείμενα στο χώρο της Εκκλησίας και ισχυρίζονται ότι κατά τα άλλα «πιστεύουν στο Θεό με ειλικρινή καρδιά και επιτελούν το θέλημά Του όπως αυτοί το αντιλαμβάνονται», όπως σημειώνετε. Η στάση αυτή όμως δεν είναι τελείως ειλικρινής και ανένοχη ενώπιον τού Θεού.

Πώς είναι δυνατόν ένας καλοπροαίρετος άνθρωπος πού ζει στην Ελλάδα και έχει τόσες προσλαμβάνουσες παραστάσεις από τον εκκλησιαστικό χώρο, εξαιτίας κάποιας τραυματικής εμπειρίας του με πρόσωπα της Εκκλησίας να επιμένει να απορρίπτει την Εκκλησία στο σύνολό της; Υπάρχουν στην Εκκλησία πλήθος από πνευματικές ευκαιρίες και κινήσεις, από τις οποίες μπορεί κανείς να επιλέξει αυτήν που τον αναπαύει· υπάρχουν εξομολόγοι με πολύ καλή φήμη, γέροντες με φήμη αγιότητας στους οποίους μπορεί να καταθέσει τον σκανδαλισμό του, να ειρηνεύσει, να βοηθηθεί στην πνευματική του ζωή και να μη μένει αποκομμένος από τα ζωοποιά Μυστήρια της Εκκλησίας. Γίνονται θαύματα από αγίους, πού μαρτυρούν και αυτά την παρουσία του Αγίου Πνεύματος στην Εκκλησία. Επιτελείται από την Εκκλησία τεράστιο φιλανθρωπικό και κοινωνικό έργο από τον οβολό και την εθελοντική διακονία πολλών πιστών. Είναι δυνατόν ένας καλοπροαίρετος, όσο σκανδαλισμένος, να μην προβληματισθεί από όλα αυτά και να μην αξιοποιήσει όλες αυτές τις ευκαιρίες ώστε να βρει το αληθινό και γνήσιο μέσα στην Εκκλησία;

Εξάλλου είναι βέβαιο ότι στη ζωή αυτού του σκανδαλισμένου ανθρώπου που, όπως λέτε, «είναι ειλικρινής αναζητητής της αλήθειας», η πρόνοια του Θεού θα φέρει δικούς Του ανθρώπους, με Πνεύμα Θεού, για να άρουν τον σκανδαλισμό του και να τον ελκύσουν στην αγκαλιά της Εκκλησίας, στον κατ᾿ εξοχήν χώρο της χάριτος και της σωτηρίας.

Γενικότερα είναι σημαντικό να μην επαναπαυόμαστε στα τυχόν ελαφρυντικά που έχουμε ενώπιον του Θεού από σκανδαλισμούς κλπ., αλλά να προσπαθούμε να υπερβαίνουμε αυτές τις εμπειρίες και να αγωνιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις για τη μετάνοια και τον αγιασμό μας χρησιμοποιώντας τα μέσα της χάριτος που μας προσφέρει ο Θεός διά της Εκκλησίας.