
Το 1398 μ.Χ. ο Όσιος ανοικοδόμησε μία ξύλινη εκκλησία αφιερωμένη στο Γενέσιον της Θεοτόκου, ενώ οι μοναχοί τον βοηθούσαν στο έργο αυτό και ασχολούνταν παράλληλα με την αντιγραφή εκκλησιαστικών βιβλίων. Αργότερα, περί το 1500 μ.Χ., στον τόπο αυτό κτίσθηκε πέτρινος ναός φημισμένος για τις αγιογραφίες του, έργα του αγιογράφου Διονυσίου και των υιών του Βλαδιμήρου και Θεοδώρου.
Ο Όσιος από ταπείνωση παραιτήθηκε από την θέση του ηγουμένου της μονής, εμπιστεύθηκε την πνευματική καθοδήγησή του σε έναν από τους πατέρες αυτής και επέστρεψε στον πνευματικό σύμβουλό του, Όσιο Κύριλλο.
Το 1408 μ.Χ. ο πρίγκιπας Ανδρέας Δημητρίεβιτς ζήτησε από τον Όσιο Θεράποντα να ιδρύσει ένα νέο μοναστήρι στην πόλη Μοζάισκ. Εκεί, στο λόφο Λούσχο, ο Όσιος ανήγειρε τη νέα μονή και έλαβε το οφφίκιο του αρχιμανδρίτου από τον Μητροπολίτη Μόσχας Φώτιο (τιμάται 2 Ιουλίου και 27 Μαΐου). Εδώ ο Όσιος ασκήτεψε για δέκα οκτώ χρόνια και κοιμήθηκε με ειρήνη το 1426 μ.Χ.
Το ιερό λείψανό του ενταφιάσθηκε στο βόρειο κλίτος του ναού του Γενεσίου της Θεοτόκου και βρέθηκε το 1514 μ.Χ.
Πηγή : www.saint.gr
 
											
				 
			
											
				 
					 
													 
	 
	 
	 
	 
	