Το Σάββατο, 8 Νοεμβρίου, η μεγάλη ομάδα πήραμε το σύνθημά της ημέρας  σε έναν πολύ ξεχωριστό χώρο.

Αρχικά, λοιπόν, μαζευτήκαμε στη χριστιανική ένωση, ο οδηγός, μας ανέβασε στο φορτηγάκι του και ξεκινήσαμε για έναν άγνωστο προορισμό. Τελικά για το πού θα πηγαίναμε και τι θα κάναμε το καταλάβαμε όταν φτάσαμε στην εκκλησία του Αγίου Ανδρέα, στα Διγελιώτικα ένα μικρό χωριό έξω από το Αίγιο.Κατεβήκαμε από το φορτηγάκι και μπήκαμε στο ναό για να παρακολουθήσουμε τον εσπερινό του Σαββάτου.

Όταν τελείωσε ο εσπερινός  μιας και βρισκόμασταν μέσα στο ναό τραγουδήσαμε το «Ακτίνες φως μπαίνουν μέσα στο ναό», και ύστερα ακούσαμε από την ομαδάρχισσά μας  το θέμα για το οποίο θα συζητούσαμε εκείνη την ημέρα. Για τη φτώχεια στην Ελλάδα, και συγκεκριμένα για εκείνους τους ανθρώπους οι οποίοι πριν την κρίση είχαν οικονομική άνεση αλλά μετά έχασαν τα πάντα, και αντί να απευθυνθούν στο Θεό, αυτοκτονούν. Αλλά και γενικότερα για την κατάσταση πολλών ανθρώπων, οι οποίοι προσπαθούν με οποιονδήποτε τρόπο να στηρίξουν την οικογένειά τους.

Μόλις πήραμε το σύνθημά μας, βγήκαμε από το ναό και κατευθυνθήκαμε προς το ναό του Αγίου Νεκταρίου ήταν παραμονή της γιορτής του..

Αφού προσκυνήσαμε την εικόνα του  βγήκαμε στην πλατεία για παιγνίδι. Επειδή είχε λίγο κρύο, για να ζεσταθούμε, παίξαμε λίγο μήλα  .

Όμως εκεί πιο δίπλα υπήρχε μια βρύση η οποία μας περίμενε. Οπότε μόλις τελείωσαν τα μήλα, σταθήκαμε δίπλα στη βρύση για  μια φωτογραφία.Και με αυτή τη φωτογραφία θα θυμόμαστε πάντα ένα από τα πιο ζωντανά και γεμάτο χαρά Σάββατα της μεγάλης ομάδας.

 

Ευχαριστούμε την Βάγια για όσα μας περιέγραψε από τον όμορφο περίπατό τους.

Πάντα τέτοια κορίτσια!!!!!

ΥΓ  Ανυπομονούμε……το συνέδριο…….