Το Β΄ Πανελλήνιο Συνέδριο Χαρούμενων Αγωνιστριών Λυκείου πλησιάζει! Απαντώντας στα παρακάτω ερωτήματα θα βοηθήσεις κι εσύ ώστε οι συζητήσεις μας στο συνέδριο να περιλαμβάνουν και τον δικό σου προβληματισμό!
1. Τι με δυσκολεύει να γνωρίσω το Θεό; Τι με δυσκολεύει να Τον συναντήσω;
2. Ποια ερωτήματά μου περιμένω να απαντηθούν στο Πανελλήνιο Συνέδριο αυτό το Δεκέμβρη;
Περιμένουμε τις απαντήσεις σου ως σχόλια σε αυτή την ανάρτηση.
Και…. μην ξεχνάς! Ραντεβού στις 27 Δεκεμβρίου 2014!! Έως τότε… μένουμε συντονισμένοι!!
Περιμένω να μάθω ποιος είναι αυτός ο Θεός που ενώ εγώ τον νιώθω πολλές φορές σαν καταπίεση υπήρξαν άγιοι που δεν τους ενδιέφερε τίποτα.
Η υπομονή είναι μεγάλο προτέρημα… Θα έρθει η ώρα και θα πάρεις τις απαντήσεις σου!!!!!!
Αυτό που με δυσκολευει περισσοτερο και θα ελεγα οτι κατα καποιο τροπο αποτελει εναν τοιχο αναμεσα σε μενα και στο θεο, ειναι οι αντιδρασεις των αλλων….ο φοβος μηπως η διαφορετικοτητα μου ως προς τον τροπο που προσεγγιζω τον θεο αλλα και η θεση που κατεχει ο θεος στην καθημερινοτητα μου και κατ επεκταση στη ζωη μου κανει τους γυρω μου να αντιδρουν υπερβολικα θεωρωντας την ταση των νεων σημερα να απομακρυνονται απο το θεο αναζητωντας μια ζωη χωρις περιορισμους ως διεξοδο…επομενως οι φωνες που ακουγονται αντιθετες με τα ποστευω μου μπορουν να με επηρεασουν; τι μπορω να κανω σε τετοιες περιπτωσεις; η προσευχη οδηγει στη λυση;
Η προσευχή πάντα δίνει λύση.. Είναι μια σκάλα προς τον ουρανό… Να μην φοβάσαι όταν διαλέγεις αυτό το δρόμο.. Το δρόμο του Θεού.. Μπορεί να είναι δύσβατος αλλά είναι ο πιο γλυκός δρόμος γιατί ζεις πραγματικά και όχι ανούσια… Με την προσευχή, η καρδιά θωρακίζεται και προχωρά χωρίς φόβο.. Προσευχήσου και δεν έχεις να χάσεις τίποτε παρά να κερδίσεις!!! ΑΣΕ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ ΠΟΥ ΣΕ ΠΕΡΙΤΡΙΓΥΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΑΚΟΥ ΤΗ ΦΩΝΗ ΤΟΥ!!!!
Αυτό που με δυσκολεύει είναι που όλα γύρω μου με επηρεάζουν. Ζωή στο σχολείο, στο φροντιστήριο, ακόμα και οι συγγενείς. Πώς γίνεται να μείνει κάποιος αλώβητος; Τον πιστεύω τον Θεό, αλλά δεν είμαι πάντα σταθερή και δεν ξέρω αν αξίζει να αγωνίζομαι όταν έτσι και αλλιώς θα πέσω; Είναι τόσο δύσκολο.
Μη λες δεν είσαι δυνατός…Στα μπράτσα σου είναι ο Χριστός!!!Όσα είναι δύσκολα και αδύνατα για σε, δυνατά γι’ Αυτόν είν’ αδερφέ!!!!!
Το να βαδιζεις στο μονοπατι του Θεου ειναι πραγματικα πολυ δυσκολο και θελει πολυ αγωνα και πολλες φορες μπορει να πεσεις και ειναι ακομη πιο δυσκολο να σηκωθεις!!Τι γινεται ομως οταν δεν μπορεις να σηκωθεις;;;Οταν νιωθεις πως εχεις χασει τις δυναμεις σου;; Το πρωτο πραγμα που σκεφτεσαι ειναι να τα παρατησεις…γτ δν εχεις πια κουραγιο!!ωραια μια λυση ειναι η προσευχη αλλα τι να λες στην προσευχη σου;;πως ειναι μια πραγματικη,ειλικρινης προσευχη που να περικλειει μεσα της ολα οσα θελεις να πεις στον Θεο;;; φτανει μονο να μιλας με τον Θεο;;
Αυτές οι ερωτήσεις με απασχολούν πολύ κι εμένα και πιστεύω ότι θα μας απαντηθούν διεξοδικότατα στο συνέδριο αυτό που τόσο πολύ το περιμένουμε!!!
Μακάρι να προσπαθήσουμε μ’όσα θ’ακούσουμε στο συνέδριο να καταλάβουμε τι είναι και πως γίνεται αυτή η αληθινή επικοινωνία της ψυχής με τον Θεό και τότε αυτό θα μας αρκεί! Θα είναι το καλύτερο εφόδιο για όλη μας την πνευματική πορεία! Μόνο έτσι θα μπορέσουμε, όχι απλά να “λεγόμαστε” Χαρούμενες Αγωνίστριες, αλλά να γίνουμε κάτι περισσότερο: πραγματικοί άνθρωποι του Θεού, που θα βαδίζουν σταθερά κι ακλόνητα, εν μετανοία και καθαρή καρδία…
Μπουχτίζεται ο Θεός;;
Γιατί η φίλη μου που εγώ την έφερα στην ομάδα είναι ενθουσιασμένη, ρουφάει κάθε λέξη του θέματος, αγωνίζεται και χαίρεται, ενώ σε μένα φαίνονται όλα βαρετά και συνηθισμένα;; Γιατί;;
Αφού είναι άπειρος Θεός εγώ γιατί νιώθω κορεσμό;;
Τον ξέρω τόσο καλά ή ποτέ μου δεν Τον πλησίασα κι ας μου μιλάνε από νεογέννητο οι δικοί μου γι’ Αυτόν;;
Τελικά θα ήταν καλύτερα να ήμουν μια άσχετη που τυχαία στην εφηβεία θα γνώριζα ξαφνικά τον Θεό μου;;;;
Κι εγώ, αγαπητή Δέσποινα, έχω αναρωτηθεί πολλές φορές για τα ίδια αλλά σίγουρα εμείς φταίμε που μας φαίνονται όλα βαρετά και συνηθισμένα..και ο Θεός ξέρει στον καθένα πότε χτυπάει την πορτα
Και τι γίνεται όταν νιώθεις ότι ο Θεός είναι κάτι δεσμευτικό; Όταν Τον έχεις γνωρίσει, Τον έχεις πιστέψει αλλά αδυνατείς να “κρατήσεις” τη σχέση αυτή;
Όχι, αγαπητή μου… Αυτό συμβαίνει συχνά και σε πολλές από εσάς, που γεννηθήκατε και μεγαλώσατε σε μια σχετική οικογένεια.. Ακριβώς, η φίλη σου θα αισθάνεται λιγότερο τυχερή από σένα, όπως κι εγώ, γιατί η Θεία Πρόνοια σε είχε βάλει παιδιόθεν στην εκκλησιαστική ζωή και από πολύ νωρίς γευόσουν το θησαυρό της πίστεώς μας, που εμείς οι άλλες δυστυχώς δεν ξέραμε κι ακόμα δεν είχαμε ανοίξει τα πνευματικά μας μάτια για να δούμε. Απλά, νομίζω, χρειάζεται μια αναζωοπύρωση του αρχικού ζήλου μας και αυτό το συνέδριο μας δίνει την ευκαιρία αυτή, για να γνωρίσουμε βαθύτερα και ν’αγαπήσουμε περισσότερο τον Θεό που λατρεύουμε!!
Δυστυχώς δεν μας βλέπω να ερχόμαστε… Κρίμα… Κι είναι μια τόσο πνευματική και ωφέλιμη εμπειρία για την καθεμια από εμάς, δεν πρέπει να λείψει καμία. Και όμως πολλές ΧΑ μιας πόλης της Κ.Μακεδονίας θα χάσουν μια τόσο σημαντική ευκαιρία για την ζωή τους… Δεν είναι αδικία??? Όχι, δεν είναι το πολύ διάβασμα και τα ατελείωτα φροντιστήρια, το κόστος της εκδρομής είναι αυτό που μας εμποδίζει, κρίμα και πάλι κρίμα!!!!!Ελπίζουμε να βρεθεί κάποια λύση και για εμάς έτσι ώστε να βρεθούμε όλες μαζί εκεί σωματικά (και όχι μόνο να παρακολουθούμε από την αναμετάδοση στο Internet)….
Με ελπίδα
ΜΙΑ ΛΥΠΗΜΕΝΗ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΡΙΑ
για τον ίδιο λόγο κι εγώ..
Καλά, δεν γίνεται τίποτα; Είναι δυνατόν να χάσετε το Συνέδριο; Δεν μπορεί το κόστος να μειωθεί; Και οι οργανωτές δεν μπορούν να βοηθήσουν; Δεν μπορώ να το πιστέψω πως ενώ θέλουν κάποιοι δεν θα έρθουν. Η Αθήνα τι λέει;;;;;;
Πολλες φορες στο σχολειο εχω ακουσει να βλασφημουν τον Θεο….και εγω δεν ξερω πως να αντιδρασω…Δεν θελω να τους μιλησω και γενικα να ασχοληθω μαζι τους γιατι και ο χρονος χαμενος θα ειναι και θα μου μιλησουν και ασχημα…Οποτε ποια ειναι η λυση?Να καθομαι να ακουω ολα αυτα τα ασχημα που λενε για τον Θεο;;;Και εκτος αυτου,σε ατομα που εχουν τετοια συμπεριφορα προς το Θεο αναπτυσσω μια απεχθεια με αποτελεσμα να μην εχω γαληνη και αγαπη μεσα μου….Τι πρεπει να κανω;;
Είναι ένα συχνό φαινόμενο και σίγουρα ερχόμαστε σε δύσκολη θέση όταν αντιμετωπίζουμε τέτοιες καταστάσεις..σε όλα χρειάζεται διάκριση, το πότε θα μιλήσεις, τι και πως θα το πεις..ας ελπίσουμε στο συνέδριο να βρούμε χρήσιμες απαντήσεις
Από Οργανωτική Επιτροπή
Παιδιά, σας περιμένουμε ΟΛΕΣ με πολλή χαρά στη 2η Πανελλήνια Συνάντησή μας αυτά τα Χριστούγεννα στην Αθήνα. Οι ετοιμασίες προχωρούν πυρετωδώς! Θα ζήσουμε όλες μαζί κάτι πραγματικά υπέροχο και … εννοείται πως δε θα λείψει καμιά για οικονομικούς λόγους από την αγαπημένη μας Κ. Μακεδονία! Όλα μπορούν να τακτοποιηθούν.
Από Οργανωτική Επιτροπή
Για οποιαδήποτε δυσκολία ή πρόβλημα επικοινωνείτε μαζί μας στην κεντρική διεύθυνση των Χαρούμενων Αγωνιστριών: x.agonistries@gmail.com
ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ!
Χρόνια πολλά κι ευλογημένα από την Αθήνα!
Επιστρέψαμε και οφείλουμε να ομολογήσουμε πως το Συνέδριο ήταν ΥΠΕΡΟΧΟ με όλη τη σημασία της λέξης!! Κρίμα για όσες δεν ήρθαν….
Πήραμε απαντήσεις στις απορίες μας, συζητήσαμε, συμπροσευχηθήκαμε, τραγουδήσαμε όλες μαζί με μια ψυχή και μια χαρούμενη διάθεση, και πήραμε το δρόμο του γυρισμού με μια εσωτερική ανακούφιση και το αίσθημα της πληρότητας… Δυο μέρες κράτησε… κι όμως μέσα σε μόνο δυο μέρες συμπορευθήκαμε όλες οι Χ.Α. της Ελλάδας και συζητήσαμε θέματα που μας απασχολούν… Πήραμε πνευματική ενίσχυση, δύναμη, κουράγιο, φώτιση και ελπίδα. Μας γέμισε βαθυστόχαστες σκέψεις, “άνοιξαν” τα μάτια της ψυχής. Αρχίσαμε να βλέπουμε τον Θεό με περισσότερη εμπιστοσύνη. Τον γνωρίσαμε καλύτερα.
Αυτό το Συνέδριο ήταν οφέλιμο για όλες μας. Μας ενίσχυσε πολύ. Και συμβουλεύουμε όλες τις μελλοντικές Χ.Α. λυκείου να μην λείψουν στο επόμενο! Τέτοιες μοναδικές ευκαιρίες να μην χάνονται…(Μακάρι να κράταγε 5 μέρες…)
Ευχαριστούμε ολόθερμα όλους όσους συνέβαλαν στην οργάνωση και πραγματοποίηση του Συνεδρίου! Επίσης, να ευχαριστήσουμε τις Χ.Α. από όλες τις πόλεις που ήρθαν και μας έδωσαν τέτοια ωραία συντροφιά καθώς έτσι είχαμε την ευκαιρία να γνωριστούμε καλύτερα. Στην Αθήνα θα είστε πάντα ευπρόσδεκτες!
Ευχαριστούμε για όλα.
>>Όμως δεν πιστεύουμε να πιστεύετε ότι όλα τελειώνουν εδώ……………!!!!!!!!! Υπομονή… έρχονται κι άλλα ωραία!!!…
Καλή Πρωτοχρονιά!!!..
Ειλικρινά, είμαστε υπερβολικά ευγνώμονες για αυτή τη μοναδική ευκαιρία που μας δόθηκε να συμμετάσχουμε σ’ αυτό το ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ. Όχι μόνο πήραμε απαντήσεις στα ερωτήματα που μας απασχολούν αλλά είχαμε και την ευκαιρία να γνωρίσουμε πολλές Χαρούμενες Αγωνίστριες απ’ όλη την Ελλάδα. Είμαστε πολύ χαρούμενες. Οι στιγμές που ζήσαμε μαζί σας θα μας μείνουν αξέχαστες και με το καλό περιμένουμε το επόμενο…