-Αλήθεια, πώς περάσατε φέτος στην κατασκήνωσή σας, στην Άγκυρα;; Δεν έμαθα τίποτα!!

– Πού να σου τα λέω…Η φετεινή κατασκήνωση ήταν μια πορεία στα “Μονοπάτια Ειρήνης” που χάραξε το χέρι του Θεού. Και το ανεπανάληπτο…τα “Μονοπάτια Ειρήνης” έφτασαν στο Ελληνικό!!

-Στο Ελληνικό;;

-Ναι, ναι…Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά…Από τις 27 Ιουλίου μέχρι τις 7 Αυγούστου περάσαμε υ π έ ρ ο χ α  στην Παναγοπούλα!!! Άλλο να το ακούς και άλλο να το ζεις! Όλες οι ομάδες “περπάτησαν”, όπως σου είπα, στα “Μονοπάτια Ειρήνης” καλλιεργώντας στην καρδιά τους την “Ενότητα”, την “Πίστη”, τη “Δύναμη”, την “Καθαρότητα”, τη “Γαλήνη” και τη “Δοξολογία”.

Ζήσαμε στιγμές που αρωματίζουν, θεμελιώνουν, γεμίζουν χαρά και περιεχόμενο τη ζωή μας.

-“Μονοπάτια Ειρήνης” θα ήταν το σύνθημά σας και σίγουρα την αληθινή ειρήνη τη γευτήκατε μες στην ψυχή σας.

-Καλά το κατάλαβες και θα σου το επιβεβαιώσει ο απόηχος της τελευταίας μέρας.
Έγραψαν κάποιες από εμάς:

“Έζησα την ειρήνη του Θεού όταν…

  • κάθε πρωί άκουγα το αγιογραφικό ανάγνωσμα αλλά και στη γαλήνη της βραδυνής προσευχής. Ακόμα, στις συγκεντρώσεις της ομάδας μας, στα τραγούδια και στην ωραία συναναστροφή με όλους.
  • εξομολογήθηκα και έβγαλα την αμαρτία από πάνω μου. Μόλις βγήκα από το Ναό, έλαμπα από χαρά και η ψυχή μου είχε βρει επιτέλους τη γαλήνη και την ειρήνη.
  • μιλήσαμε για την ηλεκτρονική κοινωνική δικτύωση. Ποτέ δεν είχα λογαριασμό και ένιωθα να ξεχωρίζω. Τότε ένιωθα άσχημα. Τώρα μ’ αρέσει”.

-Και στο Ελληνικό πώς βρεθήκατε;;

-Εκεί έγινε η μετακατασκηνωτική εκδρομή μας – στο Ελληνικό Κορινθίας – στην κατασκήνωση των Χαρούμενων Αγωνιστριών Αθηνών. Ανταμώσαμε 150 Χαρούμενες Αγωνίστριες από την Αθήνα και την Πάτρα.

Η μοιρασμένη κατασκηνιώτικη χαρά δε γίνεται διπλή. Γίνεται άπειρη!! Δες όλες τις φωτογραφίες και θα καταλάβεις!!!