Προσωπική γνωριμία

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα Ιω. 44-52

44 Τῇ ἐπαύριον ἠθέλησεν ὁ  Ἰησοῦς ἐξελθεῖν εἰς τὴν Γαλιλαίαν· καὶ εὑρίσκει Φίλιππον καὶ λέγει αὐτῷ· ἀκολούθει μοι. 45 ἦν δὲ ὁ Φίλιππος ἀπὸ Βηθσαϊδά, ἐκ τῆς πόλεως  Ἀνδρέου καὶ Πέτρου. 46 εὑρίσκει Φίλιππος τὸν Ναθαναὴλ καὶ λέγει αὐτῷ· ὃν ἔγραψε Μωϋσῆς ἐν τῷ νόμῳ καὶ οἱ προφῆται, εὑρήκαμεν,  Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ  Ἰωσὴφ τὸν ἀπὸ Ναζαρέτ. 47 καὶ εἶπεν αὐτῷ Ναθαναήλ· ἐκ Ναζαρὲτ δύναταί τι ἀγαθὸν εἶναι; λέγει αὐτῷ Φίλιππος· ἔρχου καὶ ἴδε. 48 εἶδεν ὁ  Ἰησοῦς τὸν Ναθαναὴλ ἐρχόμενον πρὸς αὐτὸν καὶ λέγει περὶ αὐτοῦ· ἴδε ἀληθῶς  Ἰσραηλίτης ἐν ᾧ δόλος οὐκ ἔστι. 49 λέγει αὐτῷ Ναθαναήλ· πόθεν με γινώσκεις; ἀπεκρίθη  Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· πρὸ τοῦ σε Φίλιππον φωνῆσαι, ὄντα ὑπὸ τὴν συκῆν εἶδόν σε. 50 ἀπεκρίθη Ναθαναὴλ καὶ λέγει αὐτῷ· ραββί, σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τοῦ  Ἰσραήλ. 51 ἀπεκρίθη  Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· ὅτι εἶπόν σοι, εἶδόν σε ὑποκάτω τῆς συκῆς, πιστεύεις; μείζω τούτων ὄψει. 52 καὶ λέγει αὐτῷ· ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἀπ’ ἄρτι ὄψεσθε τὸν οὐρανὸν ἀνεῳγότα, καὶ τοὺς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ ἀναβαίνοντας καὶ καταβαίνοντας ἐπὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου.

Απρόσμενη ἦταν ἡ συνάντηση μέ τόν Κύριο κι ὁ Φίλιππος ἔχει γεμίσει ἀπό εὐτυχία. Ἡ καρδιά του γοργοχτυπᾶ. Ἡ θεία πρόσκληση ν’ ἀκολουθήσει τόν Κύριο στή Γαλιλαία τόν ἔχει κάνει τρισχαρούμενο. Τοῦ ’χει δώσει φτερά. Νιώθει τήν ψυχή του ὥς τά κατάβαθά της ἱκανοποιημένη, πού ξεπληρώθηκε ὁ πόθος του ὁ βαθύς νά στείλει ὁ Θεός τόν Σωτήρα τοῦ κόσμου. Ὅμως, μέσα στή δική του χαρά, δέν μπορεῖ νά ξεχάσει τό φίλο του τό Ναθαναήλ, πού κι ἐκείνου τήν ψυχή, ὀ ἴδιος εὐλαβικός πόθος τή φλογίζει. Βρίσκει κάποια εὐκαιρία καί τρέχει νά τόν βρεῖ…

Ξαφνιάστηκε ὁ Ναθαναήλ σάν εἶδε τό Φίλιππο τρέχοντας πρός τό μέρος του, νά τοῦ φωνάζει ζωηρά καί χαρούμενα:

–Ἐκεῖνον, πού γι’ αὐτόν ἔγραψε ὁ Μωυσῆς καί μίλησαν οἱ προφῆτες, τόν «εὑρήκαμεν»! Εἶναι ὁ Ἰησοῦς, ὁ υἱός τοῦ Ἰωσήφ ἀπό τή Ναζαρέτ! Ὁ Ναθαναήλ δέ φάνηκε νά συγκινήθηκε ἀπό τήν εἴδηση, πού τόσο χαρούμενη τήν πίστευε ὁ Φίλιππος.

–Ἀπό τή Ναζαρέτ μπορεῖ νά βγεῖ τίποτε τό καλό; ἀπάντησε μέ ἀπορία. Ἤξερε πώς τά βιβλία τοῦ Νόμου δέν ἀνέφεραν γιά πατρίδα τοῦ «Μεσσία» – τοῦ Χριστοῦ – τή Ναζαρέτ. Ὅμως ὁ Φίλιππος δέν ἀπόκαμε ἀπό τήν ἀπογοητευτική ἀπάντηση τοῦ φίλου του.

«Ἔρχου καὶ ἴδε»! τοῦ εἶπε πειστικά. «Ἔρχου»! Ἔλα, εἶπε βιαστικός ὁ Φίλιππος καί ξεκίνησε ἀμέσως νά συναντήσει τόν Κύριο ἐκεῖ, ὅπου εἶχε πάρει τή μεγάλη καί τιμητική κλήση: «ἀκολούθει μοι». Ὁ Ναθαναήλ, μέ τήν ἐπίμονη προτροπή τοῦ φίλου του, παρακινήθηκε. Πῆγε μαζί του.

Καθώς πλησίαζαν, ἄκουσαν τόν Κύριο νά λέει γιά τό Ναθαναήλ στούς ἀνθρώπους πού Τόν περιτριγύριζαν:

–Νά ἕνας ἀληθινός καί ἄδολος Ἰσραηλίτης.Ὁ Ναθαναήλ μέ ἔκπληξη ἐρωτᾶ: «Πόθεν με γινώσκεις;» –Ἀπό ποῦ μέ ξέρεις; Καί πῶς ξέρεις τίς ἀπόκρυφες σκέψεις μου καί τά ἐλατήριά μου;

Ὁ Κύριος τοῦ ἀπάντησε:

–Προτοῦ νά σέ φωνάξει ὁ Φίλιππος, ὅταν μακριά ἀπό κάθε ἀνθρώπινο μάτι ἤσουν κάτω ἀπ’ τή συκιά καί προσευχόσουν, ἐγώ μέ τό ὑπερφυσικό καί θεῖο μάτι μου σέ εἶδα.

–Διδάσκαλε! φωνάζει μέ πίστη ὁ Ναθαναήλ. Σύ εἶσαι πραγματικά ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ! Σύ εἶσαι ὁ Βασιλιάς τοῦ Ἰσραήλ, πού περιμέναμε σύμφωνα μέ τίς προφητεῖες…

Ὁ Κύριος ἀπάντησε:

–Ἐπειδή σοῦ εἶπα ὅτι σέ εἶδα κάτω ἀπό τή συκιά, πιστεύεις; Ἀπό δῶ καί πέρα θάδεῖς γεγονότα πολύ πιό μεγάλα καί θαυμαστά… Ἀληθινά σᾶς διαβεβαιώνω ὅτι ἀπό τώρα πού ἄνοιξε ὁ Οὐρανός μέ τή Βάπτισή μου, θά τόν δεῖτε κι ἐσεῖς ἀνοιγμένο καί τούς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ ν’ ἀνεβαίνουν καί νά κατεβαίνουν ἐπί τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ, πού ἔγινε καί τέλειος ἄνθρωπος, γιά νά ὑπηρετοῦν Αὐτόν καί τήν Ἐκκλησία Του.

«Ἔρχου καὶ ἴδε». Ἔλα καί σύ νά γνωρίσεις τό Χριστό. Ὅμως γιά νά Τόν γνωρίσεις πραγματικά, πρέπει νά μείνεις κοντά Του. Νά Τόν ἀκολουθήσεις ὅπως ὁ Φίλιππος κι ὁ Ναθαναήλ. Νά γνωρίσεις τήν πανάγια ζωή Του. Ν’ ἀκούσεις τί διδάσκει· τί ἀνεξάντλητους θησαυρούς γνώσεως καί σοφίας ἔχει καί πῶς τούς χαρίζει σ’ ἐκείνους πού Τοῦ ζητᾶνε. Νά δεῖς τήν ἄφθαστη ἁπλότητά Του, τήν ἄπειρη ἀγάπη Του, τήν πανίσχυρη δύναμή Του…

Ἔλα νά δεῖς ὅτι ὁ Κύριος εἶναι «ἀληθινός» στίς ὑποσχέσεις Του. Ξαλαφρώνει τίς ψυχές ἀπό τῆς ἁμαρτίας καί τῆς ἐνοχῆς τό βάρος. Χαρίζει τ’ ἀγγελικά φτερά τῆς ἁγνότητας καί τῆς ἠθικῆς καθαρότητας καί τίς κάνει ν’ ἀνεβαίνουν σέ ὕψη ἀρετῆς οὐράνια, ἀγγελικά.

Ἔλα νά γνωρίσεις καί σήμερα νέους ἁγνούς, ἀπονήρευτους σάν τό Ναθαναήλ, εἰλικρινεῖς, πού μαθητεύουν στό Χριστό κι οἱ ψυχές τους παίρνουν ἀπό Ἐκεῖνον θεῖο φωτισμό, παίρνουν δύναμη καί νικᾶνε τόν πονηρό διάβολο καί κάθε πειρασμό… Ἔλα νά δεῖς μέ πόση ἀνδρεία ὁπλίζει ὁ Κύριος τούς πρίν ἀδύνατους καί ἄοπλους,ὥστε νά μή λογαριάζουν τή ζωή τους καί νά τή θυσιάζουν μέ χαρά, γιά νά ὑπερασπιστοῦν τήν Πίστη καί τήν Πατρίδα τους. Ἔτσι τήν ὑπερασπίστηκαν καί οἱ ἁγνοί Ἀγωνιστές τοῦ Εἰκοσιένα, οἱ ἄνθρωποι πού δέ ζήτησαν κανένα δικό τους ὄφελος καί δέν εἶχαν καμιά ἀπαίτηση ἀπό τήν πατρίδα…

Ἔλα νά ζήσεις μέσα στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Θά δεῖς ἀνθρώπους… Μήν ξεχαστεῖς ὅμως καί νομίσεις πώς μόνο αὐτοί – «οἱ πιστοί» – τήν ἀποτελοῦν. Ἡ Ἐκκλησία ἔχει Ἀρχηγό Πανάγιο, πού τούς καθαρίζει καί τούς ἁγιάζει. Ἀρχηγό Πανίσχυρο, πού τούς δυναμώνει καί τούς προστατεύει μέ «παρεμβολὴν ἁγίων ἀγγέλων» – μέ ἀγγελικές ταξιαρχίες… Καί ποιός μπορεῖ νά τά βγάλει πέρα μαζί τους; Ὅλοι ὅσοι βρίσκονται μέσα στή «μίαν, ἁγίαν, καθολικήν καί ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν»,– τήν Ὀρθόδοξη – εἶναι μέ τά Ἅγια Μυστήρια ἑνωμένοι μέ τόν Χριστό. Ἀποτελοῦν τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Καί ζοῦν μέσα στό θαῦμα τῶν εἴκοσι αἰώνων.

Ναί, εἴκοσι αἰῶνες πολεμεῖται ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Χτυπιέται ἀπό τούς ἐχθρούς της: Μέ διωγμούς ἀπό τούς Ρωμαίους αὐτοκράτορες, ἀπό τούς Οὕννους, τούς Ἀγαρηνούς, τούς Μουσουλμάνους… Ἀκόμη καί ἀπό ἀποστάτες καί αἱρετικούς…«ἔρχουκαὶ ἴδε».

Κάποτε φαίνεται πώς νικιέται. Μά Ἐκείνη ἀνασταίνεται μέ νέα δύναμη καί ζεῖ καί νικᾶ καί θά νικᾶ. «Καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς» (Ματθ. ις΄ 18). Ὁ θάνατος καί οἱ ὀργανωμένες δυνάμεις τοῦ κακοῦ δέ θά ὑπερισχύσουν καί δέ θά κατανικήσουν αὐτή, πού εἶναι αἰώνια καί ἀθάνατη.

«Ἔρχου καὶ ἴδε»! Ἔλα μέ γνήσια, μέ ἀληθινή διάθεση ν’ ἀκολουθήσεις παντοτινά τό Χριστό, ὑπα-κούοντας στό θέλημά Του. Ἡ Χάρη Του θά σέ ἁγιάζει. Θά σοῦ χαρίζει τή δύναμη νά βγαίνεις νικητής στόν καθημερινό ἀγώνα ἐναντίον τοῦ κακοῦ. Θά σοῦ ἐμπνέει ἐνθουσιασμό νά καλεῖς καί σύ μέ πίστη ἀδιάσειστη κοντά στό Χριστό ὅλους ἐκείνους πού ’χουν ἀμφιβολίες καί προκαταλήψεις γύρω ἀπό τήν Πίστη – κι εἶναι σήμερα πολλοί – προτρέποντάς τους:

«Ἔρχου καὶ ἴδε»!