Ή Άννα, μητέρα της Θεοτόκου, επειδή πέρασε όλη σχεδόν τη ζωή της στείρα, χωρίς να γεννήσει παιδί, παρακάλεσε προσευχόμενη το Θεό, μαζί με τον άνδρα της Ιωακείμ, να τους χαρίσει παιδί. Και αν γινόταν αυτό, αμέσως θα το αφιέρωναν στο Θεό. Και πράγματι, ο Θεός ευδόκησε και ή Άννα γέννησε την Υπεραγία Θεοτόκο Μαρία.

Όταν αυτή έγινε τριών χρονών, την πήραν οι γονείς της και αφιέρωσαν τη θυγατέρα τους στο Θεό, αφού την πήγαν στο Ναό. Την παρέδωσαν στον αρχιερέα Ζαχαρία, ο όποιος αφού την παρέλαβε, την εισήγαγε στα Αγια των Άγιων, όπου μόνο ο αρχιερέας έμπαινε μια φορά το χρόνο. Άλλα ο Ζαχαρίας γνώριζε δι’ αποκαλύψεως τι έμελλε να συμβεί δια της κόρης αυτής.

Εκεί ή Παρθένος έμεινε δώδεκα χρόνια. Βγήκε τότε, όταν ήλθε ή στιγμή να συμβάλει στη σάρκωση του Σωτήρα Χριστού, πού είναι “ό άγαπήσας ημάς και δούς παράκλησιν αιωνίαν και ελπίδα άγαθήν εν χάριτι”.Ο Όποιος, δηλαδή, μας αγάπησε και μας έδωσε παρηγοριά πού δε θα έχει τέλος, αλλά θα είναι αιώνια, και μας χάρισε ελπίδα αγαθών ουρανίων.

 

Πηγή:www.pigizois.gr