Ερώτηση που λάβαμε:

Πρέπει, τελικά, να κάνουμε τη δουλειά που μας αρέσει;
Σε μερικά χρόνια θα μπούμε και μεις στον εργασιακό τομέα. Πρέπει να κάνουμε το χόμπι μας επάγγελμα; Πρέπει να χαιρόμαστε με τη δουλειά που θα κάνουμε;

Η απάντηση της ιστοσελίδας μας:

«Τι δουλειά θα κάνεις όταν μεγαλώσεις;», «τι θέλεις να γίνεις;», ερωτήσεις που απευθύνονται σε κάθε παιδί από τα πρώτα σχολικά χρόνια και κλιμακώνονται καθώς φτάνουν τα κρίσιμα χρόνια των αποφάσεων.

Δεν χωράει αμφιβολία ότι το διάστημα που προηγείται πριν την επιλογή του επαγγέλματος προσφέρεται για τον προσδιορισμό εκ μέρους μας των ιδιαίτερων κλίσεων και ενδιαφερόντων μας. «Σε ποια μαθήματα τα καταφέρνω καλύτερα, στα θεωρητικά ή στα θετικά;», «έχω μήπως μια έφεση σε τεχνικές και χειρωνακτικές εργασίες;», «ποιες ασχολίες αυθόρμητα με ελκύουν όταν έχω ελεύθερο χρόνο;» είναι μερικά από τα ερωτήματα που μπορούν να μας κατευθύνουν. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουμε να επιλέξουμε μια εργασιακή κατεύθυνση που πιθανότατα θα μας ενδιαφέρει και θα χαιρόμαστε καθώς ασκούμε το ανάλογο επάγγελμα.

Όταν ένας άνθρωπος χαίρεται την εργασία που κάνει και την αγαπάει τότε θα είναι και καλός στη δουλειά του. Δεν θα διεκπεραιώνει απλώς τις υποχρεώσεις του αλλά θα μπορεί να δημιουργεί κιόλας. Η εργασία καταλαμβάνει μεγάλο κομμάτι της ζωής μας και δεν θα πρέπει να την αντιμετωπίζουμε ως καταναγκαστική εργασία. Μπορούμε να την μετατρέψουμε σε δημιουργική  διέξοδο και σε μέσο διεύρυνσης των οριζόντων μας.

Η φράση «να κάνουμε το χόμπι μας επάγγελμα» είναι μάλλον  γενικόλογη και ίσως δεν αποδίδει με τον καλύτερο τρόπο τα κριτήρια που πρέπει να έχουμε στην επιλογή του επαγγέλματος. Αφενός δεν είναι όλα τα χόμπι επαγγέλματα και αφετέρου ένα χόμπι-επάγγελμα είναι πάντα χρήσιμο στην κοινωνία και στην ψυχή μας ή κάποιες φορές είναι απλά ένας τρόπος κερδοφορίας; Η τίμια εργασία είναι κάτι πολύ παραπάνω από μια υποχρέωση που πρέπει να βγει, από κάποια χρήματα που μπορούμε να κερδίσουμε. Να θυμηθούμε τους προστάτες της παιδείας, τους Τρεις Ιεράρχες, οι οποίοι αναβίβασαν την εργασία σε βασικό πυλώνα της ζωής των χριστιανών. Η εγρήγορση που προκαλεί η εργασία εξασφαλίζει και τις προϋποθέσεις πνευματικής υγείας. Η ακηδία, η απουσία διάθεσης για οποιαδήποτε εργασία, και στη ζωή μας δεν μας βοηθάει να προχωρήσουμε και εφάμαρτη είναι.

Η επιλογή του επαγγέλματος είναι μια από τις κρισιμότερες αποφάσεις που καλείται να λάβει ένας έφηβος. Σημαντικός παράγοντας είναι σίγουρα οι ιδιαίτερες κλίσεις και τα ενδιαφέροντα του καθενός. Όμως υπάρχουν και άλλοι παράγοντες όπως η κοινωνική προσφορά και η αναγκαιότητα κάθε επαγγέλματος. Επιλέγω το επάγγελμα που μου αρέσει, γίνομαι χρήσιμο μέλος της κοινωνίας, μέσω του επαγγέλματός μου ενδυναμώνομαι στον πνευματικό μου αγώνα!

Και κάτι τελευταίο: εάν ο Θεός μου δείξει, εκ των πραγμάτων, διαφορετική κατεύθυνση από εκείνη που επιθυμούσα αρχικά, ας την ακολουθήσω με χαρά! Εκείνος ξέρει καλύτερα από εμένα το συμφέρον μου. Ας Τον αφήσω να με κατευθύνει.