Ερώτηση που λάβαμε: 

Θα ήθελα να ρωτήσω τι ορίζει η εκκλησία μας ως ημέρα διότι σχετίζεται με τις νηστείες. Αν θεωρήσουμε ως ημέρα το τυπικό 24 – ωρο μπορούμε στις 00:01 που “αλλάζει η ημέρα” να φάμε; Αλλιώς θεωρούμε ημέρα το μεσοδιάστημα που παρεμβάλλεται μεταξύ του ύπνου; Όμως, δεν έχουμε όλοι σταθερό πρόγραμμα ύπνου (συνήθως περιλαμβάνει πολλές ώρες της νύχτας). Ή τηρούμε το ότι η ημέρα αλλάζει μετά το πέρας του εσπερινού, δηλαδή η ημέρα παρεμβάλλεται μεταξύ μίας λειτουργίας και ενός εσπερινού;

Η απάντηση της ιστοσελίδας μας:

Η λεγόμενη «λειτουργική ημέρα», που αναφέρεται στο τέλος της ερώτησης, αρχίζει από τον εσπερινό της προηγούμενης και τελειώνει στον εσπερινό της επομένης. Δηλαδή αυτός είναι ο λειτουργικός χρόνος κατά τον οποίο τιμούμε την μνήμη ενός Αγίου ή ενός γεγονότος που συνδέεται με τον Κύριο ή με την Παναγία μας.

Ως προς το πότε όμως αρχίζει η νηστεία και πότε τελειώνει μέσα στη διάρκεια του 24ώρου, ισχύει κάτι διαφορετικό. Σε αυτή την περίπτωση δεν μπορούμε να αρχίσουμε τη νηστεία – ας πούμε- το απόγευμα της Τρίτης και να την τελειώσουμε το απόγευμα της Τετάρτης. Δηλαδή η νηστεία της Τετάρτης ή της Παρασκευής, για παράδειγμα, διαρκεί όλη την ημέρα από το πρωί ως το βράδυ.

Συγκεκριμένα, στην ερώτηση αν στις 00:01 (μιας ημέρας νηστείας) μπορούμε να φάμε αρτύσιμο, θα μπορούσαμε να πούμε τα εξής:

Α) Αν το δούμε το θέμα αυστηρά τυπικά, ναι.Εφόσον αρχίζει αρτύσιμη μέρα, μπορούμε να αρτυθούμε. Όμως…

Β) Πρέπει να ισχύει και το αντίστροφο. Δηλαδή, εάν τρώμε αρτύσιμα μετά τις 00:00, επειδή μπαίνουμε σε αρτύσιμη μέρα (Τρίτη, Πέμπτη κλπ), το αντίστοιχο πρέπει να κάνουμε και μόλις περάσουν οι 00:00, εφόσον αρχίζει νηστίσιμη (Τετάρτη, Παρασκευή κλπ) μέρα: δηλαδή να αρχίσουμε τη νηστεία.  Ωστόσο…

Γ) Τα πιο πάνω αποτελούν το τυπικό μέρος της απάντησης. Υπάρχει όμως και η πιο πνευματική θεώρηση του πράγματος, που έχει δύο σκέλη ή θα λέγαμε δύο σκαλοπάτια.

Στο πρώτο σκαλοπάτι βρίσκονται αυτοί που δεν θέλουν να παραβούν τη νηστεία. Τη σέβονται και την τηρούν μέχρι να αλλάξει η μέρα. Μετά νιώθουν ελεύθεροι να καταλύσουν κάτι αρτύσιμο. Και μόνο ο σεβασμός στη νηστεία είναι κάτι πολύ σημαντικό!Υπάρχει όμως και το δεύτερο σκαλοπάτι, που είναι ψηλότερο από το πρώτο. Ποιο είναι αυτό;

Το να μην περιμένω αγωνιωδώς να αλλάξει η μέρα για να αρχίσω ή…να συνεχίσω να τρώω… Κρύβει λίγη λαιμαργία αυτό. Ο Άγιος Παΐσιος έλεγε «να ζούμε τη χριστιανική ζωή με αρχοντιά»…