Ερώτηση που λάβαμε:

Πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε μία αποτυχία σε εξετάσεις;

Η απάντηση της ιστοσελίδας μας:

Όταν ξεκινάμε μια διαδρομή συνήθως θέτουμε και κάποιους στόχους. «Φέτος στο σχολειό θέλω να βγάλω πάνω από 19», «Στόχος μου στις πανελλήνιες είναι κάποια σχολή του πολυτεχνείου». Με βάση λοιπόν την επίτευξη ή όχι αυτών των στόχων ταξινομούμε την προσπάθειά μας ως επιτυχημένη ή αποτυχημένη.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι η αποτυχία και η επιτυχία δεν είναι έννοιες απόλυτες. Πολλές φορές νομίζουμε ότι πρέπει να βγάλουμε τάδε βαθμό, πρέπει να μπούμε στην τάδε σχολή, κλπ. ενώ στην πραγματικότητα δεν το θέλουμε ή δεν μας ταιριάζει, αλλά μας σπρώχνει προς τα εκεί ο περίγυρος ή η περιρρέουσα ατμόσφαιρα που ορίζει τα «στάνταρς» πετυχημένης και ευτυχισμένης ζωής: υψηλός βαθμός, σπουδές σε αναγνωρίσιμο ίδρυμα, δουλειά με πολλά χρήματα.

Σίγουρα όλων των ειδών οι εξετάσεις, ακόμα και οι πανελλήνιες δεν είναι το “Α και το Ω” της ζωής μας, δεν είναι το “τέλος του κόσμου”, δεν είναι ούτε καν η… αρχή του! Είναι απλά και μόνον ένα σκαλοπάτι, η πρώτη φορά που μπαίνουμε σε διαδικασία πίεσης και προετοιμασίας για καιρό, με ένα διακύβευμα αρκετά σημαντικότερο από ότι μέχρι τώρα!

Είναι πάρα πολλά τα παραδείγματα στα οποία φαίνεται ότι άλλο θέλει να πετύχει κανείς, άλλο σπουδάζει και σε άλλο τομέα καταλήγει να εργάζεται! Τα πραγματικά ενδιαφέροντα και οι κλίσεις αφενός μεν δεν είναι πάντα φανερά στα 18, αφετέρου, αρκετές φορές κατά τη διάρκεια των πρώτων μετασχολικών χρόνων, μεταλλάσσονται. Η επιτυχία σε μια σχολή, πολλές φορές, δίνει απλά το “στίγμα” για τη συνέχεια, το οποίο είναι πιθανόν να μην μείνει σταθερό.

Για να είμαστε ειλικρινείς σίγουρα κανείς δεν εύχεται να αποτύχει μέσα σε μια διαδικασία εξετάσεων. Υπάρχουν όμως φορές που θα έρθουμε αντιμέτωποι με αυτό το ενδεχόμενο και θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε. Το πρώτο που οφείλουμε να κάνουμε είναι να καταλάβουμε, όπως ειπώθηκε ήδη, ότι δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου.

Δεν χάθηκε ούτε καν μια χρονιά. Κέρδισες σίγουρα πολλά αυτή τη χρονιά. Και πιο πολύ το ότι δοκίμασες τα όριά σου. Αυτό σίγουρα θα σου φανεί χρήσιμο σε πιο κρίσιμα σταυροδρόμια της ζωής σου που βρίσκονται μπροστά σου! Αν ο Θεός φέρει έτσι τα πράγματα που να εισαχθείς σε άλλη σχολή, έλεγξε πρώτα αν σε ενδιαφέρει. Αν είσαι απόλυτα σίγουρος ότι θέλεις μόνο την άλλη σχολή, μπορείς να ξαναδοκιμάσεις. Σκεπτόμενος όμως πάντα με νηφαλιότητα όλα τα ενδεχόμενα που ανοίγονται μπροστά σου.

Όμως καθώς οφείλουμε να ωριμάζουμε όχι μόνο σωματικά αλλά και πνευματικά, καλό θα ήταν με ψυχραιμία να αναζητήσουμε και το δικό μας μερίδιο ευθύνης. Πέρα από την «ατυχία», τις «συγκυρίες» τα «δύσκολα θέματα» να βρούμε –χωρίς απελπισία– τι πήγε λάθος. «Μήπως δεν διάβασα όσο έπρεπε;», «Ήμουν συγκεντρωμένος όλη αυτή τη χρονιά;». Σιγά σιγά η (φυσιολογική και αναμενόμενη) θλίψη των πρώτων στιγμών να μετατραπεί σε προβληματισμό και σε ικεσία προς τον Θεό: «γνώρισόν μοι, Κύριε, ὁδόν, ἐν ᾗ πορεύσομαι» (Ψαλμ. ρμβ΄ [142], 8). «Κύριε δείξε μου τι να κάνω στη ζωή μου, τι θέλεις από εμένα;»

Τούτες τις ώρες μην αφήνεις τη θλίψη και την απελπισία να σε κυριεύσουν. Μπορείς να κάνεις ένα καινούργιο ξεκίνημα. Γιατί σε αυτές τις εξετάσεις, τις εξετάσεις της ζωής, έδωσες μόλις το πρώτο μάθημα. Και τα πήγες πολύ καλύτερα από ό,τι νομίζεις. Με την χάρη του Θεού είσαι ήδη πιο ώριμος κατά ένα χρόνο. Και θα γίνεις ακόμα πιο ώριμος αν μάθεις να αντιμετωπίζεις και τις αποτυχίες στη ζωή!