Ερώτηση που λάβαμε:
Ποια είναι η στάση της Εκκλησίας απέναντι στο γάμο;
Η απάντηση της ιστοσελίδας μας:
ΙΔΡΥΤΗΣ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ: Τo μεγαλείο του Μυστηρίου του Γάμου έγκειται στο ότι το ίδρυσε αυτός ο ίδιος ο Θεός και ευλόγησε την ένωση αυτή. Η δημιουργία του ανθρώπου είναι συνδυασμένη με τον γάμο. Ο ίδιος ο Θεός οδηγεί τη γυναίκα (Εύα) και την ενώνει με τον άνδρα ( Αδάμ) μέσα στον Παράδεισο και ευλογεί αυτή τη σχέση και θέτει τους σκοπούς του Γάμου.
ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ, Ο ΦΥΣΙΚΟΣ ΔΕΣΜΟΣ ΕΞΑΓΙΑΖΕΤΑΙ: Με το Μυστήριο του Γάμου, στα χρόνια της Καινής Διαθήκης, ο φυσικός δεσμός που συνάπτεται ανάμεσα στον άνδρα και την γυναίκα εξαγιάζεται. Η Εκκλησία μας βλέπει την ένωσή τους με βαθύ σεβασμό και της προσδίδει ιερότητα μεγάλη, την ευλογεί και την ενισχύει με τη χάρη του ειδικού μυστηρίου, με αποτέλεσμα η κοινωνία αυτή του άνδρα και της γυναίκας να φτάνει σε κατάσταση ευλογίας μεγαλύτερη κι από αυτή που είχαν οι πρωτόπλαστοι στον Παράδεισο πριν την πτώση.
Η εξύψωση του μυστηρίου του Γάμου φανερώνεται από το γεγονός της παρουσίας του Κυρίου στον Γάμο της Κανά και την επιτέλεση του πρώτου θαύματος για να τιμήσει και αγιάσει τον Γάμο.
ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΤΟΥΤΟ ΜΕΓΑ: Ο Απ. Παύλος μας λέει ακόμα ότι στην ένωση του άνδρα με τη γυναίκα στον Γάμο διαφαίνεται μια εικόνα του μυστηρίου που αναφέρεται στην ένωση του Χριστού με την Εκκλησία Του. “Τό μυστήριον τοῦτο μέγα…εἰς Χριστόν καί εἰς τήν Ἐκκλησίαν” ( Ἐφεσ. ε΄, 32).
Όλοι οι Πατέρες της Εκκλησίας μιλούν για την ιερότητα του Μυστηρίου του Γάμου. Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος αναφέρει: “Ο γάμος είναι πατέρας των αγίων”, δηλαδή οι άγιοι ήλθαν στη ζωή με το μυστήριο του γάμου.
Είναι εσφαλμένη επομένως η αντίληψη μερικών ότι ο Γάμος είναι συνέπεια της αμαρτίας και τιμωρία του Θεού. Όπως τα πάντα έκανε “καλά λίαν” και το καθένα έχει το σκοπό του, έτσι και τον Γάμο τον ευλόγησε ο Θεός κι έχει αποστολή και προορισμό μεγαλειώδη.
ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ: Σκοπός του γάμου είναι οι δύο άνθρωποι που ενώνουν τη ζωή τους να αλληλοβοηθηθούν για να ομοιάσουν στον Θεό και να κερδίσουν τη Βασιλεία των Ουρανών. Δευτερεύων σκοπός του γάμου είναι να φέρουν παιδιά στον κόσμο και να τα αναθρέψουν σωστά.
ΠΗΓΕΣ
1. Π. Τρεμπέλα, Δογματική, τόμ.3ος, σέλ. 320, έκδ. ΣΩΤΗΡ
2. Αρχιμ. Αστερίου Χατζηνικολάου, Προβλήματα στη σύγχρονη οικογένεια, έκδ. ΣΩΤΗΡ
3 Αρχιμ. Καλλιστράτου Λυράκη, Το μυστήριο του Στεφανώματος
“Αἱ γυναῖκες τοῖς ἰδίοις ἀνδράσιν ὑποτάσσεσθε ὡς τῷ Κυρίῳ, ὅτι ὁ ἀνήρ ἐστι κεφαλὴ τῆς γυναικός, ὡς καὶ ὁ Χριστὸς κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας, καὶ αὐτός ἐστι σωτὴρ τοῦ σώματος. Ἀλλ᾿ ὥσπερ ἡ Ἐκκλησία ὑποτάσσεται τῷ Χριστῷ, οὕτω καὶ αἱ γυναῖκες τοῖς ἰδίοις ἀνδράσιν ἐν παντί. Οἱ ἄνδρες ἀγαπᾶτε τὰς γυναῖκας ἑαυτῶν, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς ἠγάπησε τὴν Ἐκκλησίαν καὶ ἑαυτὸν παρέδωκεν ὑπὲρ αὐτῆς, ἵνα αὐτὴν ἁγιάσῃ, καθαρίσας τῷ λουτρῷ τοῦ ὕδατος ἐν ῥήματι, ἵνα παραστήσῃ αὐτὴν ἑαυτῷ ἔνδοξον τὴν Ἐκκλησίαν, μὴ ἔχουσαν σπίλον ἢ ῥυτίδα ἤ τι τῶν τοιούτων, ἀλλ᾿ ἵνᾳ ᾗ ἁγία καὶ ἄμωμος. Οὕτως ὀφείλουσιν οἱ ἄνδρες ἀγαπᾶν τὰς ἑαυτῶν γυναῖκας, ὡς τὰ ἑαυτῶν σώματα· ὁ ἀγαπῶν τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα ἑαυτὸν ἀγαπᾷ· οὐδεὶς γάρ ποτε τὴν ἑαυτοῦ σάρκα ἐμίσησεν, ἀλλ᾿ ἐκτρέφει καὶ θάλπει αὐτήν, καθὼς καὶ ὁ Κύριος τὴν Ἐκκλησίαν·…”
Από το αποστολικό ανάγνωσμα του γάμου
Ο γάμος είναι μυστήριο της Εκκλησίας που δημιουργήθηκε από τον ίδιο το Θεό όταν είπε πρωτοπλάστους «αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὴν γῆν καὶ κατακυριεύσατε αὐτῆς». Γενικά όλο εκείνο το απόσπασμα της γένεσης που ο Θεός δίνει την ευλογία του σε άνδρα και μία γυναίκα για να ενωθούν είναι πολύ ωραίο. «καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, κατ᾿ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν, ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς. καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς ὁ Θεός, λέγων· αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὴν γῆν καὶ κατακυριεύσατε αὐτῆς καὶ ἄρχετε τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης καὶ τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ καὶ πάντων τῶν κτηνῶν καὶ πάσης τῆς γῆς καὶ πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων ἐπὶ τῆς γῆς. καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ἰδοὺ δέδωκα ὑμῖν πάντα χόρτον σπόριμον σπεῖρον σπέρμα, ὅ ἐστιν ἐπάνω πάσης τῆς γῆς, καὶ πᾶν ξύλον, ὃ ἔχει ἐν ἑαυτῷ καρπὸν σπέρματος σπορίμου, ὑμῖν ἔσται εἰς βρῶσιν· καὶ πᾶσι τοῖς θηρίοις τῆς γῆς καὶ πᾶσι τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐρανοῦ καὶ παντὶ ἑρπετῷ ἕρποντι ἐπὶ τῆς γῆς, ὃ ἔχει ἐν ἑαυτῷ ψυχὴν ζωῆς, καὶ πάντα χόρτον χλωρὸν εἰς βρῶσιν. καὶ ἐγένετο οὕτως.» Ο Θεός τους δίνει την ευλογία αλλά τους δίνει και μερικές εντολές. Έτσι και οι σύζυγοι έχουν σήμερα και τις δικές του εντολές όπως να σέβονται ο ένας τον άλλον, να λειτουργούν ως ένα, να κατηχήσουν τα παιδιά τους κ.τ.λπ. Τους ενώνει ο ίδιος ο Θεός. Έτσι εν συνεχεία η Εκκλησία όταν δύο άνθρωποι θέλουν να ενωθούν ζητάει την ευλογία του θεού πάνω στην ένωση και το μυστήριο αυτό το ονομάζουμε γάμο. Από κει πέρα σύμφωνα με τα δόγματα της εκκλησία ο γάμος είναι ένας δρόμος για να φτάσει κάποιος στο θεό, γιατί ο γάμος είναι άσκηση καθώς πρέπει και οι δύο σύζυγοι να κάνουν υπομονή, ανοχή, αγώνα κ.α. μέσω της έγγαμης ζωής. Ένας άλλος δρόμος για να φτάσει κανείς στο θεό είναι μοναχισμός, δεν θα τον αναλύσω τον δρόμο αυτόν γιατί είναι άσχετος με το θέμα. Στο επισημαίνω απλώς για να έχεις μία ιδέα γιατί και οι δυο δρόμοι είναι ευλογημένοι και οδηγούν στο Θεό.
Πολύ σωστά και πολύ σημαντικά όλα αυτά που λες. Θα διαφωνήσω όμως σε ένα σημείο. Οι δρόμοι να κατακτήσει κανείς τον Ουρανό δεν είναι μονάχα δύο. Τι γίνεται όταν κάποιος/α επιλέξει στη ζωή του πως δεν θέλει να παντρευτεί και θέλει να ακουλουθήσει την ορθή και ταπεινή ζωή έτσι όπως μας την έχει διδάξει ο Χριστός μας, χωρίς απαραίτητα να γίνει μοναχός/η. Ναι είναι ένα είδος μοναχισμού και αυτό αλλά μέσα στον κόσμο. Κι αυτό μπορούμε να πούμε ότι είναι ένα είδος άσκησης και ίσως πιο δύσκολο από τον έγγαμο βίο, γιατί αυτός θα δέχετε πειρασμούς από παντού, και θα παλεύει μονάχα με τη δύναμη που του χαρίζει ο Κύριος και με την προσευχή, εννοείτε και με τη βοήθεια του πνευματικού του. Όσο για το άλλο, μπορεί να αγαπάει τον Θεό με όλη του την καρδιά αλλά να μην έχει την φυσική αντοχή και την δύναμη να πάει σε μοναστήρι. Εξάλλου τέτοια παραδείγματα αυτοσυγκράτησης και ταπείνωσης είναι πιο χρήσιμα μέσα στην κοινωνία.
Γεια σου Ελευθερία,
Δεν είπα ότι υπάρχουν μόνο δύο δρόμοι. « Ένας άλλος δρόμος για να φτάσει κανείς στο θεό είναι μοναχισμός, δεν θα τον αναλύσω τον δρόμο αυτόν γιατί είναι άσχετος με το θέμα. Στο επισημαίνω απλώς για να έχεις μία ιδέα γιατί και οι δυο δρόμοι είναι ευλογημένοι και οδηγούν στο Θεό.». Δεν λέω πουθενά ότι είναι μόνο αυτοί οι δρόμοι που οδηγούν στο θεό. Θα σου αναφέρω και την ιστορία του Συμεών που κάθε πρωί πήγαινε στο λιμάνι του Πειραιά για να βγάλει το ψωμάκι του. Είναι πολύ συγκινητική ιστορία και αξίζει να τη διαβάσει ο καθένας.) Όλη ιστορία περιλαμβάνεται σε ένα βιβλίο ονόματι «Ασκητές μέσα στον κόσμο». Εσύ για έναν ασκητή μες τον κόσμο δεν μιλάς; Αλλά δεν είναι μόνο αυτοί οι δρόμοι. Ξέρεις τι σημαίνει αγιότητα; Αγιότητα είναι ο δρόμος που οδηγεί στο θεό. Η Εκκλησία κατοχυρώνει κάποιον ως Άγιο μετά το θάνατο του για να πει στους πιστούς πως η ζωή που ακολούθησε ένας άνθρωπος οδήγησε στο θεό. Έχουμε Άγιους που αγίασαν δια της μετανοίας. Δια του μαρτυρίου. Και με δεκάδες άλλους τρόπους. Έχουμε και τον Άγιο Ακύλα και την Αγία Πρίσκιλλα που από πολλούς θεωρούνται προστάτες του γάμου. Απλώς ο δρόμος του μοναχισμού ή του γάμου είναι οι πιο «πολυσύχναστοι», εντός εισαγωγικών, δρόμοι.
« (Λέει ο Χριστός) Και όπου εγώ πηγαίνω ξέρετε, και τον δρόμο ξέρετε. Ο Θωμάς λέει σ’ αυτόν: Κύριε, δεν ξέρουμε πού πηγαίνεις· και πώς μπορούμε να ξέρουμε τον δρόμο; Ο Ιησούς λέει σ’ αυτόν: Εγώ είμαι ο δρόμος, και η αλήθεια, και η ζωή· κανένας δεν έρχεται στον Πατέρα, παρά μόνον διαμέσου εμού·» (Ιωάννης 4, 4-6)
Σε ευχαριστώ Ανώνυμε. Ήταν πολύ κατατοπιστική η απάντηση σου.
Ναι κι εγώ για ένα ασκητή μιλάω μέαα στον κόσμο. Όντως ίσως να ‘ναι περισσότεροι οι δρόμοι.
“Εγγίσατε τω Θεώ” όπως λέει το φετινό μας σύνθημα.
Δεν νομίζω ότι υπάρχει λογική στο να συγκρίνουμε τον έγγαμο βίο με τον μοναχισμό ή με την κατά κόσμον αφιέρωση ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο ζωής… εφόσον όλοι οι δρόμοι οδηγούν δυνάμει στην ανάληψη ζωής αιωνίου, υπάρχει πιο εύκολος και πιο δύσκολος; καθένας έχει διαφορετικούς πειρασμούς και δυσκολίες. Οι σύζυγοι έχουν τις δικές τους, δυσκολίες που ίσως να μην είχαν ποτέ εάν δεν είχαν πάρει αυτό τον δρόμο. Ουσιαστικά δύο ξένοι μεταξύ τους άνθρωποι ενώνονται αντιμετωπίζοντας τριβές και δυσκολίες συχνά ανυπέρβλητες. Ωστόσο με την χάρη Του Θεού τα καταφέρνουν…
Ακριβώς! Πώς να μην τα καταφέρουν, αφού με το μυστήριο αυτό κατεβαίνει πλούσια η χάρη του Θεού και στους δύο νεονύμφους;
Η Εκκλησία ευλογεί το ζεύγος, την τεκνογονία και με το μυστήριο του γάμου, ακόμη πιο πολύ επιβεβαιώνει την ισότητα μεταξύ των δύο φύλων.
Η στάση της Εκκλησίας είναι πάντα του να ευλογεί αυτό το μυστήριο αν και στη σημερινή εποχή θεωρώ τουλάχιστον απαραίτητο και άκρως επείγον να υπάρχει εκ μέρους της προσπάθεια πρόκλησης ενδιαφέροντος των νέων προς την κατεύθυνση του γάμου και της δημιουργίας οικογένειας καθώς είναι πολύ εύκολο να “εισενέγκεις εις πειρασμόν” σήμερα.
Και επειδή τάσσομαι υπέρ του γάμου παρακαλώ όσοι αρνείστε τον γάμο διαψεύστε με.
Κι εγώ τάσσομαι υπέρ του γάμου, και συμφωνώ πως είναι η πιο ευλογημένη πραξη η δημιουργία οικογένεια. Απλά είναι λογικό να μην λειτουργεί για όλους το ίδιο. Δεν σου λέω να παραμείνεις ανήπαντρος για να χεις το δικαίωμα να ζεις μια ασυστολη ζωή, αλλά να επιλέξεις μια κοσμική ζωή, με τις υλικές τις ανέσεις και τις ομορφιές της με μοναδικό σου σύντροφο το Χριστό!
δεν είναι αντιφάσκει αυτό που λες; πώς γίνεται κοσμική ζωή με τις υλικές ανέσεις και τις ομορφιές της αλλά με μοναδικό σύντροφο τον Χριστό; μία τέτοιου είδους συντροφικότητα απαιτεί πνευματικότητα κάτι που δεν υπάρχει σε αυτά που είπες… και δεν εννοώ να πάρουμε τα όρη κ τ’ άγρια βουνά για να ασκητέψουμε! να ζούμε μέσα στον κόσμο, με τις ανέσεις που μας είναι απαραίτητες προσπαθώντας να πολεμούμε τις κοσμικότητες και να μην κάνουμε εκπτώσεις στις ηθικές μας αξίες προς χάριν των γύρω μας
Την “κοσμική” ζωή μόνο με το Χριστό δεν την εννοώ σαν κανονική κοσμική ζωή. Φυσικά και θα υπάρχουν θυσίες και περιορισμοί, απλά δεν θα σαι κλεισμένος σε ένα μοναστήρι. Σίγουρα δεν θα βγαίνεις όπου σου πουν και να ξενυχτάς και να πίνεις και ούτε θα σε αναγκάσει κανείς να κάνεις εκπτώσεις σε αυτά που πιστεύεις. Θα ζεις μια κανονική μαζεμένη ζωή (ταπεινή) απλά με μόνη διαφορά αντί να έχεις σύζυγο και παιδιά θα έχεις στη θέση τους το Χριστό που τα αναπληρώνει όλα αυτά.
Έτσι ειναι! Δεν μπορεί να συμβαδίσει η κοσμική ζωή με την ομορφιά και την καθαρότητα της πνευματικής ζωής. Η ίδια η πνευματικότητα και ο αγώνας του ανθρώπου να πλησιάσει τον Χριστό αναιρούν αυτόματα την κοσμική ζωή. Σίγουρα, δεν σημαίνει ότι όλοι οι Χριστιανοί μπορούν να μονάσουν και ότι μόνο έτσι θα εξασφαλίσουν την πνευματικότητα στη ζωή τους, αλλά μπορούν όλοι ανεξαιρέτως να κάνουν ελεύθερα τις σωστές επιλογές με τις ευκαιρίες που τους δίδονται γύρω τους για μια ζωή κοντά στον Χριστό!
Για ποιο λόγο σε μια συζήτηση περί του γαμου να παραθετετε πάντα επιχειρήματα πιο πολύ υπέρ του μοναχισμού και του βίου της παρθενίας και λιγότερο για το γάμο?? Είναι σαν να τους θεωρείτε τους πιο σημαντικούς δρόμους που οδηγούν στο Χριστό. Γιατί σνομπαρετε έτσι τον γάμο?? Τόσο κακό θεωρείτε να ζουν ένας άντρας με μια γυναίκα μαζί αγαπημένοι και διαρκώς ερωτευμένοι??? Τόσο αμαρτία το θεωρείτε που αναφέρεστε τόσο λίγο στο γάμο και πολύ περισσότερο στο βιο το μοναχικό και της παρθενίας?????
Δημοσιεύουμε αυτό το σχόλιο αν και αποτελεί μάλλον “προσωπική απάντηση” σε σχόλια άλλων, επειδή επισημαίνει τον ενδεχόμενο μελλοντικό εκτροχιασμό του θέματος.
Παρακαλούμε όλους τους σχολιαστές να μείνουν εντός θέματος, που είναι η στάση της Εκκλησίας απέναντι στο γάμο.
Ο γαμος εφοσον αποτελει ενα απο τα μυστηρια της εκκλησιας ειναι πραγματικη ευλογια και αποσκοπει στην ευλογια του αντρογυνου που ΜΑΖΙ πλεον θα αγωνιστουν στον πνευματικο στιβο, αλλα και στην ιδια τη ζωη .. Δεν ειπε κανενας πως ειναι αμαρτια (εφ’οσον μιλαμε παντα για τον Εκκλησιαστικο γαμο, και οχι για τους πολιτικους γαμους/συμβολαια)… Ισα-ισα υπαρχουν πολλοι Αγιοι της Εκκλησιας μας που ηταν εγγαμοι.. Οσο για τη συζητηση που πραγματι ξεφυγε λιγο, να υπενθυμισουμε πως παρ’ολο που ο μοναχισμος ειναι ενας εκλεκτος τροπος ζωης, Αγιοι μοναχοι, τονιζουν πως ο δρομος του γαμου ειναι αξιος επαινου καθως ειναι πιο δυσκολος απο τον μοναχισμο… Ελπιζω να βοηθησα καπως…
Όλοι όσοι έχουμε τη χαρά να μεγαλώνουμε σε οικογένειες ενωμένες, γνωρίζουμε πως κάθε σπίτι έχει προβλήματα, μικρότερα ή μεγαλύτερα. Γι’ αυτό και η απόφαση δύο νέων να προχωρήσουν σε γάμο και να δεσμευτούν μέχρι το τέλος είναι κάτι παραπάνω από αξιέπαινη, είναι ηρωική. Όταν το “παραμύθι”, έτσι όπως το ζουν στην αρχή, αρχίζει να χάνει σιγά σιγά κάτι από την λάμψη του, ρίχνονται στον στίβο του έγγαμου βίου. Ακόμα και αν η ζωή μετά από χρόνια, δεν θυμίζει σε τπτ την ατμόσφαιρα των πρώτων ημερών της γνωριμίας τους, δεν ξεχνούν ότι έχουν ευλογηθεί ως ένα, ότι ιερά δεσμά τους κρατούν μαζί. Ότι η ένωση τους αυτή δεν είναι μία θεσμική πράξη της κοινωνίας προκειμένου να διασφαλιστεί η συνέχεια της, ούτε βέβαια και ένα κοσμικό γεγονός. Είναι η διασφάλιση του ζεύγους ως την αιωνιότητα. Είναι όρκοι αιώνιας αφοσίωσης και αγάπης ενώπιον Θεού και ανθρώπων.
Ειλικρινά, δεν καταλαβαίνω τη φύση του ερωτήματος. Ο γάμος είναι μυστήριο της Εκκλησίας… Ο Θεός υπαγόρευσε στα δύο φύλα να ενώνονται… Τους ευλογεί, τους στηρίζει και χαριτώνει τον αγώνα τους, αρκεί βέβαια να το θέλουν. Από την ένωση αυτή τους χαρίζει το θαύμα της ζωής, τους καθιστά συνδημιουργούς Του. Και μέσα από το στρατί της εν Χριστώ συζυγίας τους εξασφαλίζει την Βασιλεία των Ουρανών. Γιατί να αμφιβάλλει κάνεις γι’ αυτό; ας κοιτάξουμε γύρω μας. Κανείς περισσότερο από την Εκκλησία δεν προτρέπει σε γάμο.
Ακριβώς! Συμφωνώ απόλυτα με την άποψη αυτή! Να ευχόμαστε να δίνει ο Θεός φώτιση στη νεολαία να κινείται γενικά μέσα σε αυτά τα σωστά πλαίσια που πολύ ωραία θέτει και η συγκεκριμένη ιστοσελίδα!
Δημοσιεύτηκε παραπάνω η απάντηση της ιστοσελίδας μας.