Ερώτηση που λάβαμε:

Ο Θεός έφτιαξε τον κόσμο τους ανθρώπους και τα ζώα από αγάπη. Αλλά γιατί να βάλει σε αυτόν (κατά την παλαιά διαθήκη)  μόνο δύο ανθρώπους (αρχικά) και να τους απαγορεύσει να κάνουν μόνο ένα πράγμα; και εφόσον γνώριζε ότι θα κάνουν το λάθος, γιατί εξαρχής δεν έφτιαξε όλους τους ανθρώπους χωρίς να έχουν τη δυνατότητα να κάνουν αμαρτίες, αλλά προτίμησε να μας κάνει τον δρόμο δύσκολο για να  κερδίσουμε πίσω τον παράδεισο; Δεν θα μπορούσε να είχε βρει άλλο τρόπο ώστε από αγάπη να μην με κάνει να υποφέρουμε; εμείς όταν αγαπάμε κάποιον αγωνιζόμαστε για ακριβώς το αντίθετο, να μην πληγώνουμε και να μην ταλαιπωρούμε όταν προσφέρουμε κάτι σε κάποιον! Γιατί λοιπόν ο Θεός να συμπεριφέρεται έτσι και να εκφράζει την αγάπη του από την αρχή της δημιουργίας του κόσμου με αυτό τον τρόπο; Δεν θα μπορούσε να είχε αποφύγει όλη αυτή τη διαδικασία; και όντας παντογνώστης να αποτρέψει την αιώνια καταδίκη όλων των ανθρώπων που απλά δεν τους δόθηκε η φώτιση και η ευκαιρία να πιστέψουν; Συνεπώς για ποία αγάπη του Θεού μιλάμε εάν γνώριζε εξαρχής ότι θα καίγονται στην κόλαση εκατομμύρια ψυχές;

Η απάντηση της ιστοσελίδας μας:

Ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο από άπειρη αγαθότητα και αγάπη, επειδή ο Ίδιος είναι αγάπη (Α΄ Ιω δ΄ 8). Επειδή ο Ίδιος ζούσε και πριν δημιουργήσει τον κόσμο μια πανευτυχή ζωή, θέλησε, όπως γράφει ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, την ευτυχία του αυτή να τη μεταδώσει και σε άλλα πλάσματα λογικά σαν κι Αυτόν. Έτσι δημιούργησε αρχικά το νοητό κόσμο, δηλ. τους αγγέλους, κατόπιν τον υλικό και αόρατο κόσμο και τέλος τον λογικό άνθρωπο.

Η αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο ήταν τόσο μεγάλη ώστε έδωσε το ξεχωριστό προνόμιο σ’ αυτόν, να συμμετάσχει στη μακάρια ζωή Του, τη δυνατότητα να γίνει «κατά χάριν Θεός» (το «καθ’ ομοίωσιν») και να χαίρεται αιώνια μαζί Του. Του έδωσε όμως, συνάμα και το «κατ’ εικόνα», το να πλαστεί δηλαδή έχοντας κάποια «θεϊκά χαρακτηριστικά»· το κατ’ εξοχήν χαρακτηριστικό είναι το αυτεξούσιο, η ελευθερία.

Γιατί όμως ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο, αφού γνώριζε, ως παντογνώστης που είναι, ότι στο τέλος κάποιοι θα κολαστούν;

Ακριβώς λόγω της ελευθερίας με την οποία είναι συνυφασμένη η ανθρώπινη φύση. Ο Θεός δεν έφτιαξε «ρομπότ» «προγραμματισμένα» να επιλέγουν  πάντα το θέλημά Του. Έφτιαξε ανθρώπους ελεύθερους, οι οποίοι μπορούν όποτε θελήσουν να Τον απορρίψουν, να Τον χλευάσουν – ακόμα και να Τον σταυρώσουν επέτρεψε. Ελευθερία στον κόσμο μας υπάρχει μόνο όταν υπάρχει δικαίωμα επιλογής.

Επίσης, ο Κύριος είχε πει «πολλοί εἰσι κλητοί, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί» (Ματθ. κβ΄ 14). Δηλαδή, καλούνται όλοι οι άνθρωποι ανεξαιρέτως. Διότι ο Θεός θέλει όλοι οι άνθρωποι να σωθούν και γι’ αυτό σταυρώθηκε ο Χριστός, για τη σωτηρία όλων. (Β΄ Κορ. ε΄ 14). Το ότι δεν σώζονται όλοι, δεν οφείλεται στο ότι δεν θέλει ο Θεός, αλλά δεν θέλουν οι ίδιοι που τελικά δεν σώζονται. Ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο για να Τον ακολουθήσει στον Παράδεισο· του έδωσε όμως την ελευθερία, αν το θέλει, να επιλέξει την κόλαση, την απομάκρυνση δηλαδή από Εκείνον.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο προδότης Ιούδας. Όταν ο Χριστός τον κάλεσε κοντά Του ήταν άξιος για το αποστολικό αξίωμα. Και στη συνέχεια ο Κύριος έκανε τα πάντα για να σώσει τον Ιούδα. Δεν τον ξεχώριζε από τους άλλους μαθητές, εάν και γνώριζε ότι είναι κλέφτης. Τον έστειλε και αυτόν μαζί με τους άλλους να κηρύξει, του έπλυνε τα πόδια, ειδοποίησε ότι κάποιος θα Τον προδώσει προκειμένου να τον αφυπνίσει κλπ, χωρίς ποτέ να παραβιάσει το αυτεξούσιό του (την ελεύθερη βούληση, την τη δική του προαίρεση). Ο Ιούδας, όμως τυφλωμένος από τα πάθη Του, έμεινε αναίσθητος και οδήγησε τον εαυτό του στην απώλεια.

Συμπερασματικά, καταλήγουμε στην αλήθεια ότι ο Θεός χάρισε στον άνθρωπο το δώρο της ελευθερίας και από τον ίδιο τον άνθρωπο εξαρτάται το πώς θα το χρησιμοποιήσει.