Ερώτηση που λάβαμε:

Να γιορτάζω τα γενέθλιά μου;
(σημ: εννοεί αν μπορούμε ως Χριστιανοί να γιορτάζουμε τα γενέθλιά μας)

Η απάντηση της ιστοσελίδας μας:

Καλό το ερώτημα, αλλά αν σκεφθούμε, ότι όλοι γύρω μας σήμερα τα γιορτάζουν, κρύβει και μια αμφιβολία για το αν αυτό είναι σωστό.

Τα γενέθλια είναι η ημέρα που ήρθαμε στη ζωή! Και αν σκεφθούμε πως, ότι γεννιέται στον φθαρτό αυτό κόσμο γεννιέται για να πεθάνει κάποια στιγμή, η ημέρα των γενεθλίων μας θα έπρεπε να μας θυμίζει ότι πλησιάζει και η ημέρα του θανάτου. Και για να είμαστε ρεαλιστές κάθε φορά που έρχονται τα γενέθλιά μας είμαστε κατά ένα χρόνο μεγαλύτεροι και κατά ένα χρόνο πιο κοντά στο θάνατο! Αυτό γιορτάζουμε; Και αξίζει αυτό να το γιορτάζουμε;

Η Αγία μας Εκκλησία που όλα τα αγιάζει και τους δίνει ένα άλλο, ιερό και άγιο νόημα, προτείνει κάτι διαφορετικό. Ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί εκτός από την επέτειο της γεννήσεώς μας, έχουμε και την επέτειο της Βαπτίσεώς μας. Η επέτειος της ημέρας που γίναμε πολίτες του Ουρανού. Που πήραμε πλούσια τη χάρη του Θεού, συμμετέχοντας σε δύο μοναδικά και ανεπανάληπτα για τη ζωή του Χριστιανού Ιερά Μυστήρια. Το Βάπτισμα και το Χρίσμα. Τότε που ξεκίνησε επίσημα ο προσωπικός μας αγώνας για την κατάκτηση του Παραδείσου. Ποιός όμως αθλητής ή θριαμβευτής σε αγώνες, γιορτάζει την ημέρα που ξεκίνησε να γνωρίζει το άθλημα, στο οποίο διακρίθηκε; Συνήθως ούτε οι αθλητές θυμούνται αυτή την ημέρα, αλλά ούτε και εμείς γνωρίζουμε την ημέρα της βαπτίσεώς μας.

Υπάρχει όμως και μια άλλη ημέρα, ξεχωριστή για κάθε πιστό που έχει το όνομα ενός Αγίου. Ενός Νικητή και θριαμβευτή στον αγώνα της χριστιανικής ζωής. Είναι η ημέρα που ο Άγιος του οποίου το όνομα έχουμε κατέκτησε τον Παράδεισο με τη χάρη του Θεού. Η ημέρα της μνήμης του. Αυτή την ημέρα αξίζει να τιμάμε, τιμώντας τον άγιο που έτσι κι αλλιώς είναι και προστάτης μας. Αυτή η ημέρα θα ξεκινήσει με τη συμμετοχή μας στη Θεία Λειτουργία και με την Θεία Κοινωνία. Αυτή την ημέρα θα μελετήσουμε κάτι από τη ζωή του αγίου – προστάτη μας και θα ανανεώσουμε την απόφαση να τον μιμηθούμε στις αρετές που τον οδήγησαν στον Παράδεισο, με την ευχή και την προσευχή να αξιωθούμε να τον δούμε, όταν κι εμείς φύγουμε από αυτό τον κόσμο, στη μακαριότητα του παραδείσου.