Ερώτημα που λάβαμε:

Πώς μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι ακόμα και στα δύσκολα;

Η απάντηση της ιστοσελίδας μας:

Οι δυσκολίες της ζωής, «τα δύσκολα», όπως αποτυπώνονται στην πολύ όμορφη αυτή ερώτηση, μετά τον χρόνο είναι ο πιο στενός σύντροφος του κάθε ανθρώπου. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός είπε «ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἔξετε· ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον» (Ιω. ιστ΄ 33). Αλλά έχετε θάρρος, εγώ έχω νικήσει τον κόσμο. Έχετε θάρρος (να είστε αισιόδοξοι), αφού μέσα από μια πνευματική ζωή με αγώνα, μέσα στην Εκκλησία, οι δυσκολίες παίρνουν αισιόδοξο τόνο και ο πόνος μεταβάλλεται σε αληθινή επίσκεψη Θεού, ευλογία, αγιασμό, δώρο, λύτρωση.

Αφήνουμε τη συνέχεια της απάντησης στην πένα του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, του επονομαζομένου «Χρυσοστόμου της Σερβικής Εκκλησίας»:

 

Περί αισιοδοξίας

Αφιερωμένο σ’ όλους όσους αντικρίζουν τον ήλιο, αλλά δεν τον βλέπουν.

Αισιοδοξία σημαίνει ευτυχία, ενώ απαισιοδοξία σημαίνει δυστυχία. Μεγαλύτερη ευτυχία για έναν άνθρωπο δεν είναι η υγεία, ο πλούτος, οι φίλοι και η δόξα. Η μεγαλύτερη ευτυχία για έναν άνθρωπο είναι να έχει αισιοδοξία.

Η αισιοδοξία αποτελεί το φωτοστέφανο της χριστιανικής φιλοσοφίας.

Αισιόδοξος ήταν ο Θεμελιωτής του Χριστιανισμού, ο πιο Αισιόδοξος απ’ όλους τους αισιόδοξους στον κόσμο. Παρέμενε αισιόδοξος και όταν εγκαταλελειμμένος απ’ όλους προσευχόταν μόνος στον Θεό… Του έβαλαν αγκάθινο στεφάνι… και τέλος όταν το ποτήρι της πίκρας ξεχείλισε και εισήλθε στην ιστορία η λέξη Γολγοθάς, πάλι παρέμενε αισιόδοξος.

Αισιόδοξοι ήταν και οι Χριστιανοί μάρτυρες… Αισιόδοξοι ήταν όσοι στις ρωμαϊκές αρένες πάλεψαν με άγρια θηρία για να διασκεδάσει ο Καίσαρας. Πώς λοιπόν εμείς να είμαστε απαισιόδοξοι;

Ας είμαστε αισιόδοξοι ως Χριστιανοί, γιατί στην πίστη μας βρήκαν παρηγορία οι πιο απελπισμένοι.

Ας είμαστε αισιόδοξοι, ακόμα κι όταν ζημιωνόμαστε, γιατί η ζημιά μας δεν είναι ποτέ άστοχη και χωρίς λόγο.

Ας σκεφτόμαστε αισιόδοξα, επειδή μόνο η αισιόδοξη σκέψη φτάνει μέχρι τον Θεό.

Ας είμαστε αισιόδοξοι και με τα συναισθήματά μας, γιατί η αισιοδοξία είναι το φάρμακο της λύπης και η πηγή της αληθινής και αιώνιας χαράς.

Το να είναι κανείς αισιόδοξος, σημαίνει να ζει και να εκτιμά δίκαια το δώρο της ζωής.

Δεν θα μπορούσα να αποκαλέσω τον εαυτό μου Χριστιανό, εάν δεν ήμουν αισιόδοξος. Και αν αποκαλούσα τον εαυτό μου Χριστιανό και δεν ήμουν αισιόδοξος, δεν θα ήμουν ειλικρινής Χριστιανός. Και όλοι εσείς ματαίως αποκαλείσθε Χριστιανοί, εάν δεν είστε αισιόδοξοι. Ο Χριστιανισμός αποτελεί το μέγιστο κάστρο της αισιοδοξίας. Ο Χριστιανισμός θεμελιώνεται στην πίστη, την ελπίδα και την αγάπη. Γιατί αυτά τα τρία μόνο σώζουν: η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη. Η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη συναποτελούν την αισιοδοξία… Μόνο η αισιοδοξία μας σώζει.

 

*Τα αποσπάσματα αντλήθηκαν από τα βιβλία των εκδόσεων «Ορθόδοξη Κυψέλη»: (α) Ομιλίες για την απαισιοδοξία, την αισιοδοξία, το «μέγα» Όνομα και την ανάσταση των νεκρών, (β) Ομιλία περί αισιοδοξίας Αγ. Νικολάου Αχρίδος