Ερώτηση:

Μέχρι ποιο σημείο πρέπει να κάνουμε υπακοή στους γονείς μας;
Ακόμη και όταν αυτοί δεν μας καταλαβαίνουν ή έχουν «μείνει» στην εποχή τους;

Απάντηση:

«Τίμα τόν πατέρα σου καί τήν μητέρα σου» (Έξ. κ΄ 12).

Ο λόγος Του Θεού ξεκάθαρος και σαφής. Να τιμάς, δηλαδή να σέβεσαι του γονείς σου.

Πως μεταφράζεται αυτό στην πράξη; Πως αποδίδουμε το δέοντα σεβασμό; Κάνοντας τυφλή υπακοή σε ότι και αν μας πουν; Και όταν μας φαίνεται κάτι υπερβολικό ή ακόμα και παράλογο; Δύσκολα ερωτήματα… Και σίγουρα δεν υπάρχουν γενικές απαντήσεις που να εφαρμόζουν σε όλες τις οικογένειες. Αυτό που θα μπορούσαμε να δοκιμάσουμε είναι κάποιες βασικές παραδοχές, οι οποίες ίσως μας διευκολύνουν στην αναζήτηση της απάντησης:

Παραδοχή πρώτη: Οι γονείς μας μας αγαπούν και θέλουν το καλό μας
Τόσο συχνά ειπωμένο μα πέρα ως πέρα αληθινό. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε μετά βεβαιότητας ότι οι γονείς μας θέλουν το καλύτερο για εμάς. Είναι αυτοί που πρώτους εμπιστευόμαστε, διότι γνωρίζουμε ότι δεν θα μας προδώσουν. Άλλωστε βλέπουμε πόσο μας αγαπούν και θυσιάζονται για να εξασφαλίσουν ό,τι χρειαζόμαστε.

Παραδοχή δεύτερη: Είναι και αυτοί άνθρωποι και κάνουν λάθη
Ας μην είμαστε τόσο αυστηροί μαζί τους. Μπορεί και αυτοί κάποτε να έχουν μία λάθος αντίδραση ή εκτίμηση. Μήπως εμείς είμαστε τέλειοι; Έχουν όμως και το τεκμήριο και της αγάπης και της θυσίας για εμάς και το έχουν αποδείξει τόσες φορές…

Παραδοχή τρίτη: Οφείλουμε να τους σεβόμαστε
Είναι, όπως είπαμε, εντολή του Θεού. Μας έχουν προσφέρει τα πάντα και πρέπει να τους τιμούμε μέχρι το τέλος.

Με βάση τα παραπάνω μπορούμε να οδηγηθούμε σε κάποια συμπεράσματα σε σχέση με τα αρχικά ερωτήματα:

Πριν φτάσουμε να αντιδράσουμε, ας τους ακούσουμε πρώτα προσεκτικά. Γιατί μας προτείνουν κάτι και γιατί επιμένουν; Μήπως βλέπουν κάτι περισσότερο από εμάς; Μήπως γνωρίζουν κάτι περισσότερο; Ας τους δώσουμε τουλάχιστον την ευκαιρία να μας εξηγήσουν τις απόψεις τους καλύτερα. Ναι το χάσμα γενεών υπάρχει και πάντα θα υπάρχει μεταξύ παιδιών και γονιών. Όταν όμως υπερισχύει η αγάπη τότε μπορεί να γεφυρώνει τις διαφορές, να ενώνει τις οικογένειες και να ελκύει τη χάρη Του Θεού.